ένα γλυκό, πολύ-πολύ κοριτσίστικο!

Σήμερα, έχω έκτακτη συνταγή, ιδανική για κοπελίτσες!

Μους λευκής σοκολάτας με ζελέ ρόδι.

Προσωπικά δεν την έχω δοκιμάσει, τη βρήκα προ ολίγου στο mother’s blog.

Είναι πανεύκολο αυτό το γλύκισμα στην προετοιμασία του και πείθει πως το αποτέλεσμα θα είναι απολαυστικό. 

Νομίζω άρα πως οι νεαρές κυρίες πολύ θα χαρούν τη συνταγούλα.

Με τις ευχές μου, για καλή επιτυχία…

Υλικά (για 4-5 ποτηράκια)

για τη μους

200 γρ. λευκή σοκολάτα σε κομματάκια
100 ml γάλα
200 ml κρέμα γάλακτος
ξύσμα από ένα πορτοκάλι ή ένα λεμόνι

για το ζελέ

1 μεγάλο ρόδι ή 2 μικρά
1 κ. σ. γρεναδίνη
2 μικρά φύλλα ζελατίνη (3,3 γρ.)
μερικά σποράκια  από το ρόδι για στόλισμα

Εκτέλεση

Βάζεις το γάλα σε μπρικάκι να κάψει πολύ καλά και περιχύνεις με αυτό τη σοκολάτα.

Αφήνεις να μαλακώσει καλά η σοκολάτα και στο μεταξύ χτυπάς την κρέμα γάλακτος στη δυνατή ταχύτητα του μίξερ, να γίνει σαντιγί. 

Με μια σπάτουλα ανακατεύεις τη σοκολάτα να λιώσει εντελώς και στη συνέχεια την ενσωματώνεις (λίγη-λίγη και με απαλές κινήσεις) στη σαντιγί, προσθέτοντας και το ξύσμα του πορτοκαλιού ή λεμονιού.

Μοιράζεις το μείγμα σε 4-5 ποτηράκια αφήνοντας περιθώριο 3 δάχτυλα κάτω απ’ το χείλος και αφήνεις τις μους στο ψυγείο να πήξουν. 

Στη συνέχεια, ετοιμάζεις το ζελέ: Βάζεις τις ζελατίνες να μουλιάσουν σε κρύο νερό και να φουσκώσουν.

Στο μεταξύ ξεσπυρίζεις το ρόδι και περνάς τα σποράκια του από το μπλέντερ. Σουρώνεις τον χυμό. Μετράς τον χυμό και συμπληρώνεις με νερό μέχρι να φτάσει στα160ml.

Βάζεις λίγο από τον χυμό σε μπρικάκι και τον ζεσταίνεις πολύ καλά, χωρίς να τον βράσεις όμως. Στραγγίζεις τις ζελατίνες και τις διαλύεις στον καυτό (αλλά όχι βραστό!) χυμό κι ύστερα ανακατεύεις το μείγμα στον υπόλοιπο, κρύο χυμό. Προσθέτεις τη γρεναδίνη κι ανακατεύεις καλά.

Αδειάζεις το μείγμα σ’ ένα μικρό, ρηχό, επίπεδο και τετράγωνο δοχείο (τάπερ ίσως) και σκορπάς μέσα μερικά σποράκια ροδιού.

Αφήνεις το ζελέ στο ψυγείο να πήξει. 

Όταν πια θελήσεις να σερβίρεις, κόβεις κυβάκια απ’ το ζελέ ροδιού και τα τοποθετείς ασύμμετρα  πάνω από τις μους. 

Ύστερα, σερβίρεις αμέσως και… δέχεσαι συγχαρητήρια!

Πολύτιμες συμβουλές

Τα σποράκια του ροδιού πέφτουν πανεύκολα, αν το κόψεις στη μέση, αναποδογυρίσεις κάθε μισό πάνω από ένα μεγάλο μπωλ και χτυπήσεις τον φλοιό του με μια ξύλινη κουτάλα.

Προτείνω να λιώσεις τη σοκολάτα σε μπαιν-μαρί. Η λευκή σοκολάτα είναι πιο μαλακή απ’ την κανονική, ειδικά τώρα τον χειμώνα όμως, νομίζω πως μέχρι να λιώσει το καυτό γάλα τη σοκολάτα, θα περιμένεις εκατό χρόνια! Εγώ δεν έχω υπομονή, οπότε θα έβαζα το μπρίκι μου στο οποίο θα είχα κομματιάσει τη σοκολάτα, μέσα σ’ ένα κατσαρολάκι πιο μεγάλο, στο οποίο θα έβραζε νερό τόσο, ώστε να καλύπτει το μπρίκι σε ύψος περίπου δύο-τριών εκατοστών. Η λογική του μπαιν-μαρί είναι το σκεύος που περιέχει αυτό που θέλουμε να λιώσουμε να λαμβάνει τη θερμότητα με τρόπο πιο ήπιο από την απ’ ευθείας έκθεση στην εστία της κουζίνας. Κι αν αναρωτιέσαι γιατί να μη λιώσεις τη σοκολάτα κατευθείαν στο μάτι της κουζίνας, εξηγώ πως αυτό το κάνεις για να μην καεί, μην αλλοιωθεί η υφή και η σύστασή της. Κι αν όλο αυτό που προτείνω σου φαίνεται πολύπλοκο, να πω πως δεν υπάρχει πιο απλό πράγμα απ’ το μπαιν-μαρί, αρκεί να έχεις δύο κατσαρόλια που το ένα να χωράει με άνεση μέσα στο άλλο.

Μην πας να ξοδευτείς για ν’ αγοράσεις γρεναδίνη, εκτός και είσαι βέβαιη πως θα φτιάχνεις συνέχεια αυτό το γλυκό, που δεν το προτείνω για τη σιλουέτα σου. Για αρχή άρα… ξέχνα τη γρεναδίνη! Το ζελέ σου δε θα έχει το ίδιο έντονο χρώμα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία! Θα είναι ροζ και μια χαρά.

Τα 160 ml αντιστοιχούν σε 2/3 ενός ποτηριού κανονικού μεγέθους, ή σε μισό κουτάκι αναψυκτικό.

Αν δεν έχεις μίξερ χειρός και μπλέντερ… με στοίχημα, έχει η γειτόνισσα!

Αν πάλι, βαριέσαι να κοπανάς ρόδια για να πέσουν τα σποράκια τους, να χτυπάς σαντιγές και να λιώνεις ζελατίνες… απλώς, άκου το τραγουδάκι: