20.3.11

δε ζήτησα bonsai κύριε!

πριν την επέλαση του δήμου, αυτή ήταν μια πανέμορφη ελιά...

Με ποιον τα ’χω Κυριακάτικα ε;
Με το δήμαρχο της περιοχής μου τα ’χω!
Ή με τον υπεύθυνο για το «περιβάλλον & το πράσινο».
Βέβαια, τι νομίσατε; έχουμε κι απ’ αυτόν.
Έχουμε δε ολόκληρη Επιτροπή Ποιότητας Ζωής εμείς εδώ.
Ναι, πως; Α επίσης έχουμε και δέντρα στα πεζοδρόμια.
Τα πεζοδρόμια φτιάχτηκαν προ πενταετίας, ίσως λίγο παραπάνω. Κι όταν λέω φτιάχτηκαν... εννοώ διαλύθηκαν. Αν κατορθώσει o άμαθος επισκέπτης να περπατήσει λίγη ώρα στα πεζοδρόμια της γειτονιάς μου χωρίς ατύχημα, τον βραβεύω κατόπιν για την παρατηρητικότητά του.

Στα δέντρα τώρα. Τα δέντρα μας κάθε τέτοια εποχή περνούν κάτι συνεργεία καταστροφής και τα «περιποιούνται». Οι κατ’ ευφημισμόν κηπουροί του δήμου, είναι ένα μάτσο άξεστοι βάνδαλοι που διατείνονται πως εφόσον τα δέντρα του δρόμου δεν κλαδεύονται για να καρποφορήσουν, πρέπει κατ’ επέκταση να απαλλάσσονται από τα περιττά κλαδιά τους βάσει της αρχής «ό,τι βρει το πριόνι».
Ε καταλαβαίνετε, λίγο η αϋπνία, λίγο η ηλικία που μόνο αυξάνει, λίγο κάτι άλλο που καλύτερα να μην το αναφέρω εδώ... όλο και κάποιος μου φταίει εμένα τελευταίως. Αλλά με τους γελοίους κυρίους του δήμου της γειτονιάς που μου ’λαχε να γεννηθώ, έχω ένα ειδικό θέμα, χρόνια τώρα.

Προσφάτως, μέσω τηλεφώνου, είχα ένα διάλογο με τον προϊστάμενο της υπηρεσίας πρασίνου του δήμου μας, που θύμιζε πολύ θεατρικό του Ιονέσκο. Τον κάλεσα τον εν λόγω αρμόδιο για να διαμαρτυρηθώ για τις αγριότητες στις οποίες επιδιδόταν το κατά τα άλλα εύθυμο συνεργείο κοπής δέντρων, που ο ίδιος είχε στείλει έξω απ’ το σπίτι μου. Αφού του μίλησα για τη θλιβερή αυτή ιστορία που επαναλαμβάνεται για πολλοστή χρονιά (σωστά, δεν είναι η πρώτη φορά που διαμαρτύρομαι για το θέμα αυτό, ούτε βεβαίως η τελευταία!) μου απάντησε:
- που να βρω κυρία μου τους ειδικευμένους κλαδευτές που ζητάτε εσείς;
- που τους βρίσκει ο δήμος Ψυχικού; είπα εγώ, να ρωτήσουμε!
- ε τώρα... ήταν η απάντηση
- εσάς δε σας πειράζει που περπατάτε στους συνοικιακούς δρόμους του δήμου μας και βλέπετε το αποτέλεσμα των εργασιών που ο ίδιος συντονίζετε; στους κεντρικούς δρόμους, περιέργως, δεν παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο!
- τέλος πάντων, τι θέλετε;
- θέλω να σταματήσω επικαλούμενη το όνομά σας το συνεργείο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή έξω απ’ την πόρτα μου και να κλαδέψει ο δικός μου κηπουρός τη μία ελιά, γιατί την άλλη δυστυχώς δεν την πρόλαβα
- εντάξει, αλλά να την κλαδέψετε εντός ολίγων ημερών, για να μην έχουμε παράπονα από τη γειτονιά

Ο κηπουρός μου είναι έξω τώρα που γράφω.

Δεν απαιτώ να έρθουν Ιάπωνες ειδικευμένοι στα bonsai κύριε δήμαρχε, προς Θεού.
Αλλά αφού πληρώνονται άνθρωποι για να κλαδεύουν τα δέντρα του δρόμου, τουλάχιστον ας είναι άνθρωποι με λίγο μεράκι.
Δε χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις για να μην κοπεί ένα δέντρο άθλια, αγάπη θέλει. Μπορεί κι ο ανειδίκευτος να το κλαδέψει, ίσως όχι σωστά, αλλά πάντως να μην αφήσει πίσω του ρημάδια!
Άλλωστε, το να μαζέψεις ένα πρωί τους άντρες του συνεργείου κοπής και να βάλεις έναν έμπειρο κλαδευτή να τους εξηγήσει τα βασικά, δεν έχει κόστος. Ε τώρα...