Ας πούμε πως διαβάζεις αυτή τη δημοσίευση λίγες ώρες μετά την ανάρτησή της.
Πιθανώς τότε να νομίζεις πως είναι, π.χ. εννιά το πρωί, ενώ στην πραγματικότητα... είναι δέκα!
Πιθανώς τότε να νομίζεις πως είναι, π.χ. εννιά το πρωί, ενώ στην πραγματικότητα... είναι δέκα!
Όχι, δεν ξεχάστηκες μία ολόκληρη ώρα σε κάποια τρύπα του χρόνου ενώ κοιμόσουν.
Άλλαξε η ώρα, βρε κουτό. Η θερινή ώρα ξεκίνησε πριν λίγα λεπτά και θα μας συντροφεύει μέχρι τις 30 Οκτωβρίου, οπότε τα ρολόγια θα γυρίσουν πάλι μία ώρα πριν.
Αυτό το μπρος-πίσω, είναι ένα παιχνίδι που επαναλαμβάνεται δυο φορές το χρόνο.
Η ιδέα που στόχευε στην εξοικονόμηση ενέργειας πρωτοκαθιερώθηκε στη διάρκεια του α’ παγκοσμίου πολέμου, αν και ανήκει στον ιδιοφυή Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος τη σκέφτηκε το 1784.
Σήμερα, εβδομήντα χώρες συμμετέχουν κάθε χρόνο στη διαδικασία αυτή, αν και πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν πως από ενεργειακής απόψεως αυτή η λύση δεν αποδίδει εν τέλει απολύτως τίποτα.
Εμείς πάντως υιοθετήσαμε αυτό το διττό σύστημα μέτρησης του χρόνου το 1973. Κι αν αναρωτιέσαι ποιος ευθύνεται για την αλλαγή που συνέβη ενόσω ονειρευόσουν, θα σου πω. Ευθύνεται το υπουργείο μεταφορών και επικοινωνιών. Oui.
Εμείς πάντως υιοθετήσαμε αυτό το διττό σύστημα μέτρησης του χρόνου το 1973. Κι αν αναρωτιέσαι ποιος ευθύνεται για την αλλαγή που συνέβη ενόσω ονειρευόσουν, θα σου πω. Ευθύνεται το υπουργείο μεταφορών και επικοινωνιών. Oui.
Προσωπικά μ’ αρέσει αυτή η αλλαγή. Να μετράμε αλλιώς το καλοκαίρι κι αλλιώς το χειμώνα. Χαλάει λίγο τη γραμμικότητα του χρόνου που είναι ανυπόφορη, ιδίως για όσους μένουμε στις πόλεις.
Μ’ αρέσει επίσης γιατί, για 'μάς τους ανθρώπους, δύο απ’ τα τέσσερα ποδάρια αυτού του άχαρου πάγκου που λέγεται πραγματικότητα είναι ο χώρος κι ο χρόνος. Και κάθε κλυδωνισμός σ’ αυτά ταρακουνάει τον εφησυχασμό μας...