8.12.13

κάθε είδους εξουσιαστής διώκει τη φαντασία!

"The Sleeping Giant" - photo: missfitz marionettes


«Η πάσης φύσεως εξουσία έχει τη ροπή να θεωρεί αμετάβλητα όσα είναι ρευστά, να μην ανέχεται διαφορετική από την κρατούσα πραγματικότητα, να ανάγει σε υπέρτατες αξίες τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητα. Η εξουσία αισθάνεται ασφαλής τότε μόνο όταν τα πάντα είναι αυστηρά καθορισμένα και οροθετημένα. Οι ασκούντες εξουσία λατρεύουν τη στασιμότητα και φοβούνται καθετί το ρευστό, το αντιφατικό, το μεταβατικό, το υπερβατικό, το μεταβλητό. Εκλαμβάνουν συνεπώς ως απειλή την αντιφατική ματιά, την απείθαρχη εστίαση, το "εν δυνάμει" της φαντασίας και έχουν κάθε συμφέρον να τη θέτουν υπό διωγμόν.»

Ευγένιος Τριβιζάς
εγκληματολόγος - ζογκλέρ μελάτων αυγών
συνέντευξη στον Λευτέρη Μπιντέλα
δημοσιευμένη στο Έθνος, στις 04.01.2013



Σημείωση: Εξουσία, προφανώς, δεν ασκείται μόνο απ’ τα διάφορα όργανα της εκάστοτε κυβέρνησης. Εξουσία ασκούν, ή προσπαθούν να ασκήσουν, όλοι όσοι έχουν άμεσο συμφέρον από τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου, δηλαδή… κόσμος και κοσμάκης! Το μόνο καλό με την εξουσία είναι πως διαθέτει, όπως κάθε άλλη μορφή αλληλεπίδρασης, δύο ίσα μέρη. Αυτό που εξουσιάζει κι αυτό που επιτρέπει να εξουσιάζεται. Είναι άρα αναστρέψιμη συνθήκη. Εκτός βεβαίως κι αν πρόκειται για ακραίες καταστάσεις επιβολής εξουσίας, όπου η δυνατότητα αντίδρασης είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ευτυχώς, αυτά τα πλαίσια αφορούν λίγα πρόσωπα. Και για αυτά τα πρόσωπα όμως, ισχύει ό,τι και για όλους τους υπόλοιπους: Το σωτήριο με τη φαντασία είναι πως μπορεί να θριαμβεύει ακόμα και κάτω απ' τις πιο βάναυσες συνθήκες καταστολής. Υπ' αυτή την έννοια, οι εξουσιαστές κυνηγούν μια χίμαιρα. Γιατί ό,τι κι αν προσπαθήσουν να της κάνουν οι ασκούντες εξουσία, η φαντασία κάθε ανθρώπου παραμένει ελεύθερη. Είναι κομμάτι τόσο του μυαλού όσο και της ψυχής του φέροντα και ανήκει σε αυτόν και μόνο. Συνεπώς, αν χρησιμοποιηθεί όπως πρέπει, μπορεί εύκολα να νικήσει τους γίγαντες, κοιμισμένους αλλά και ξυπνητούς ακόμη. Κι αυτά τα λέω εγώ, που τον Τριβιζά τον μελετάω προσεκτικά από πολύ μικρή. Και συμφωνεί κι ο Πίκος Απίκος, τον ρώτησα.