photo: Yllka
Fetahaj
Όταν κανείς μάθει πως είναι φορέας του HIV, κυριολεκτικά χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια του! Η ζωή όμως δε σταματάει τη στιγμή της διάγνωσης. Ο HIV σήμερα ελέγχεται σχετικά καλά, ένας φορέας μπορεί να ζήσει χρόνια, ίσως και δεκαετίες. Κι η ασθένεια δεν μεταδίδεται παρά μόνο με τους γνωστούς, πολύ συγκεκριμένους τρόπους και με κανέναν άλλο. Το ζήτημα άρα είναι τι θα κάνουμε για τους ανθρώπους που θα νοσήσουν, είτε είναι άγνωστοι, είτε είναι άνθρωποι δικοί μας. Τι θα κάνουμε μέχρι να φτάσει το τέλος; Το δικό τους, ή το δικό μας. Γιατί βέβαια, κανείς δεν ξέρει ποιος θα φύγει πριν από ποιόν. Αν τυχόν όμως το μέλλον, μας επιφυλάσσει να αποχαιρετίσουμε εμείς κι όχι το αντίστροφο, πρέπει να διαλέξουμε πως θα πάμε στην κηδεία.