παράτα στην παράτα...

Η φωτογραφία προέρχεται από το ήδη βραβευμένο στις Κάννες φιλμ, «ο άγνωστος της λίμνης», δημιουργία ενός ταλαντούχου Γάλλου σκηνοθέτη, σεναριογράφου και ηθοποιού, του Αλαίν Γκιροντί (γεν. 1964). Ο Γκιροντί θεωρείται σήμερα σημαντικός εκπρόσωπος του γαλλικού σινεμά, γιατί οι δουλειές του περικλείουν το ζητούμενο της μετα-μοντερνικότητας, στο επίκεντρό τους αιωρείται πάντοτε η ανθρώπινη ψυχή.

Με πολιτικοφιλοσοφική ματιά, χωρίς ωστόσο να χάνει το χιούμορ του, ο Γκιροντί μεταφέροντας στο πανί τα προσωπικά του βιώματα, καταδύεται στην άβυσσο της πανανθρώπινης αγωνίας. Όσο για το χάρισμά του, είναι ακριβώς αυτή η απρόβλεπτη ενόσω συγκινησιακή αποτύπωση των δικών του εμπειριών. Ο φακός του κατορθώνει και παντρεύει μοναδικά, με ιδιοσυγκρασιακό τρόπο, κάθε αντίθεση: το συμβατικό με το ουσιώδες, το αποδεκτό με το παράδοξο, το συνηθισμένο με το αλλόκοτο.

Κυρίως όμως, ο δημιουργός δεν διστάζει να γίνει όσο ακραίος χρειάζεται, προκειμένου να προσφέρει στον θεατή του ήδη επεξεργασμένες, ραφιναρισμένες έννοιες. Έτσι, πετυχαίνει να του ανοίγει δρόμους, του επιτρέπει όχι μόνο να προβληματιστεί, τον ωθεί να δραπετεύσει απ’ τον τρόπο που σκέφτεται, τον αναγκάζει εν ολίγοις να βγει απ’ την αίθουσα ένας άνθρωπος διαφορετικός απ’ ό,τι πριν μπει σ’ αυτή.

Συγκεκριμένα αυτή, η έκτη κατά σειρά ταινία του Γκιροντί, με αφορμή τον σαρκικό πόθο, καταλήγει σε θρίλερ για πολύ γερά νεύρα. Στην Ελλάδα θα προβληθεί στο 54^ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου που θα φιλοξενηθεί στη συμπρωτεύουσα από την 1^η έως τις 10 Νοεμβρίου, όπως κάθε χρόνο. Σ’ αυτόν τον τόπο όμως, δυστυχώς, τα πάντα πλέον ενδέχεται μια ωραία πρωία να μην υπάρχουν πια. Γι αυτό, λέω ν’ ανέβω φέτος στη Σαλονίκη για τη γιορτή. Αν δηλαδή μας την πάρουνε κι αυτή, τουλάχιστον να την έχω απολαύσει μια τελευταία φορά.