2.4.11

David, ο εθνοσωτήρας!


David Copperfield

Ευτυχώς, σε κάθε τομέα υπάρχει ο πρώτος!
Στα μαθηματικά, ας πούμε, είναι ο Albert, στη ζαχαροπλαστική ο Στέλιος, στο sex ο Manuel, στον πλανήτη ο Barack και στη μαγεία βέβαια ο David.
Σ’ αυτόν τον τελευταίο θέλω να σταθώ λίγο.
Όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλώς νομίζω πως ως έθνος τον χρειαζόμαστε.
Οι Αμερικανοί χαζοί είναι που του ’δωσαν την άλλη φορά να εξαφανίσει το άγαλμα της ελευθερίας;
Χαζοί; Και κυβερνάνε τόσα χρόνια όλη τη γη;
Βέβαια, αν του ’χαν δώσει και τους πύργους... πολύς κόσμος θα την είχε γλιτώσει. Αλλά αυτό προτίμησαν να το κάνουν αλλιώς. Δικό τους θέμα.
Τες πα, που λέει κι η κόρη μου.

Λέω λοιπόν να τον φέρουμε κατά ’δω τον David, να τον πάμε στο Σύνταγμα, να του δείξουμε εκείνο το παλιό, μακρόστενο, κιτρινωπό κτίριο διαγωνίως απέναντι της Μεγάλης Βρετανίας και να του αναθέσουμε να το εξαφανίσει μαζί με όλο το περιεχόμενό του, άψυχο και έμψυχο!
Τόσα χρόνια ο μάγος ένα λάθος δεν έχει κάνει.
Ό,τι εξαφανίζει το ξαναφέρνει πίσω ύστερα.
Κι αυτό τι έχει να λέει;
Πως βάσει πιθανοτήτων μια απ’ τις επόμενες φορές κάτι θα εξαφανιστεί δια παντός.
Άνθρωπος είναι κι αυτός, δε δικαιούται ένα λάθος;
Και τι; Εμείς θα του κακιώσουμε του David άμα το λάθος συμβεί σε ’μας;
Όχι ρε παιδί μου. Αφού είμαστε «έξω καρδιά» ως λαός. 
Έχουμε συγχωρήσει εμείς... άλλα κι άλλα!!! 
Θα κολλήσουμε σ’ αυτό; 
Άμα, λέμε άμα, γίνει τέτοιο λάθος και μείνει η πάνω πλευρά του Συντάγματος αλάνα, την κάνουμε συναυλιακό χώρο, που λέει ο λόγος, να έχει το σημείο και κάποια χρησιμότητα.
Λοιπόν, να του στείλω αμέσως τώρα πρόσκληση ή να περιμένω μήπως θέλετε να προσθέσετε κι εσείς κάτι; 

Πάρτε μια γεύση, πως είναι να κοιτάς κάτι και να μη το βλέπεις πια. Παρακαλώ, πάρτε...