29.1.11

τραγουδάτε στο μπάνιο;

Αν τραγουδάτε λέει... ρεσιτάλ!
Ελάτε τώρα, αφού τραγουδάτε.
Εσάς συγκεκριμένα, κύριε, που λέτε «όχι βέβαια!» σας έχουν ακούσει απ’ το φωταγωγό.
Και όχι μια και δυο...

Όλοι τραγουδάμε στο μπάνιο.
Μην κοιτάτε που μερικοί το αρνούνται κατηγορηματικά.
Απλώς ντρέπονται.
Τραγουδάμε και πολύ καλά κάνουμε!
Το ερώτημα, όμως, είναι... γιατί τραγουδάμε στο μπάνιο;
Το έχετε αναρωτηθεί ποτέ;
Ο φίλος Ούγκο Βάρβογλης στο blog του έχει εντρυφήσει στο θέμα.
Αν θέλετε, πεταχτείτε στη διεύθυνση: http://tralala.gr/monimes-stiles/stiles-synergaton/odigies-pros-naytilomenous/item/1649-tragoudate-sto-mpanio και δείτε τι γράφει.
Αν βαριέστε να τρέχετε, θα σας πω εγώ τι λέει πάνω-κάτω.
Λέει, λοιπόν, και δίκιο έχει, πως οι άνθρωποι στο μπάνιο μας χαλαρώνουμε, γιατί το λουτρό είναι, εξ ορισμού, ο χώρος της απόλυτης ιδιωτικότητας.

Να προσθέσω πως εκεί καθένας μας απομονώνεται, έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και φροντίζει το σώμα του, αποφορτίζοντάς το από τα άγχη της καθημερινότητας.
Το μπάνιο είναι ένας χώρος κάθαρσης, περιποίησης αλλά και περισυλλογής.
Δεν είναι βέβαια τυχαίο που στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη ο ρόλος των λουτρών υπήρξε σπουδαίος, τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια ζωή.
Τα μπάνια τότε κατασκευάζονταν με τεχνική αρτιότητα και πολυτέλεια για να παρέχουν στους χρήστες τους στιγμές ευδαιμονίας.
Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησε ο μεσαίωνας που βέβαια είναι υπεύθυνος για πολλά κακά. 
Ένα απ’ αυτά είναι πως, στη διάρκειά του, η στάση των κοινωνιών όσον αφορά την υγιεινή σχεδόν εξαφάνισε τα μπάνια στην Ευρώπη. Ένα πλήθος από προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και παρανοήσεις σχετικά με τη σωματική καθαριότητα, απαγόρευσαν την ύπαρξή τους.
Η μεσαιωνική αυτή κληρονομιά διατηρήθηκε μέχρι και τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ελάχιστα σπίτια διέθεταν ως τότε μπάνιο. Συνήθως, το μόνο που υπήρχε ήταν μια τουαλέτα στον περίβολο των σπιτιών, στεγασμένη σ’ ένα πρόχειρο κτίσμα. Και στις εξαιρετικές περιστάσεις που οι άνθρωποι πλένονταν, χρησιμοποιούσαν κάποια φορητή μπανιέρα, την οποία τοποθετούσαν στην κουζίνα ή στο πλυσταριό.
Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, ένα σπίτι είναι αδιανόητο να μη διαθέτει πλήρες και οργανωμένο λουτρό.Tο μπάνιο είναι ένα δωμάτιο με πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου. Το μπάνιο είναι ισότιμο πια με τους υπόλοιπους χώρους του σπιτιού. Και για πολλούς σήμερα θεωρείται το σπουδαιότερο τμήμα της κατοικίας τους.

Ξεφύγαμε όμως. Το θέμα μας εδώ δεν είναι ο χώρος του μπάνιου, αλλά το γιατί τραγουδάμε όταν κάνουμε μπάνιο.
Ένας λόγος που φαίνεται να ευσταθεί είναι η χαρά μας όταν κάνουμε μπάνιο. Η απόλαυση του νερού που τρέχει πάνω στο σώμα μας, παρασύροντας όχι μόνο τη βρωμιά αλλά επίσης τις έγνοιες και τα βάσανα. Η ηδονή της κάθαρσης, λοιπόν.
Πέραν τούτου όμως, ο Ούγκο εξηγεί πως την ώρα που κάνουμε μπάνιο ο ήχος της φωνής μας επιστρέφει στ’ αυτιά μας πιο «ζεστός» και πιο «μεστός» απ’ ότι πράγματι είναι.
Γιατί; Γιατί γύρω μας υπάρχουν... πλακάκια! Ω, ναι.
Τα πλακάκια επειδή συνθέτουν μια έντονα ανακλαστική επιφάνεια, ευνοούν πολύ την ακουστική του μπάνιου, που έτσι κι αλλιώς είναι ιδανική, λόγω των περιορισμένων του διαστάσεων (σχεδόν άμεσος χρόνος επιστροφής του ήχου) και της παραλληλίας των τοίχων του (εγκλωβισμός συχνοτήτων με αποτέλεσμα μια δυνατή, γεμάτα μπάσα φωνή).
Γι αυτό στο μπάνιο ξεδιπλώνουμε το (υποτιθέμενο) κρυμμένο μας ταλέντο στη φωνητική και ενίοτε επιχειρούμε μέσα ’κει φανταστικά ντουέτα με τον Παβαρότι...

Για να τραγουδάς όμως στο μπάνιο και να γουστάρεις πρέπει να τρέχουνε νερά. Άφθονα νερά.
Ας τραγουδάμε λοιπόν, παίδες, όσο υπάρχει ακόμα διαθέσιμο νερό, γιατί θα ’ρθει η ώρα που θα πλενόμαστε με φειδώ και σύνεση.
Και το να τραγουδάς συνεπαρμένος ενώ πλένεσαι με το κουμάρι είναι μάλλον απίθανο.
Κουμάρι, παιδί μου, μαστραπάς, πως το λένε;
Λαβομάνο λέει η άλλη, η αριστοκράτισσα.
Όπως επιθυμείτε μεγαλειοτάτη. Λαβομάνο; Λαβομάνο.
Αυτά παιδιά. Όπου να ’ναι... νερό γιοκ!
Τραγουδάτε λοιπόν στο μπάνιο όσο είναι καιρός.
Τραγουδάτε γιατί χανόμαστε.
Ναι, μη χορεύετε όμως καθώς τραγουδάτε, γιατί το μπάνιο, όσο να πεις, μια ολισθηρότητα την έχει.
Τώρα, για τους οικολογικά ευαισθητοποιημένους, υπάρχει μια άλλη πρόταση, εξόχως ενδιαφέρουσα.
Για να κάνετε οικονομία στο νερό αλλά μαζί να κάνετε και το κέφι σας (με το τραγούδι, εννοώ), γιατί δε δοκιμάζετε να κάνετε το μπάνιο σας μαζί με κάποιον άλλο;
Για αρχή, μπορείτε να ζητήσετε απ’ αυτόν τον άλλο να σας κάνει τα σεκόντα.
Εξόν και είστε η ενσάρκωση του Κακοφωνίξ.
Δεν είναι να φεύγει τρέχοντας ο άλλος για να σωθεί από την παραφωνία σας και να πέσει να σκοτωθεί και να μπουρδουκλωθεί και στην κουρτίνα του μπάνιου κατά την απόδραση…
Αυτός στο νοσοκομείο, εσείς χωρίς κουρτίνα. Πως να κάνεις ντους μετά χωρίς κουρτίνα;
Όχι, δε λέει.
Σ’ αυτή την περίπτωση, λοιπόν, σας καταχωρούμε ως ΑΜΕΑ και σας επιτρέπουμε να σπαταλήσετε λίγο παραπάνω νερό.
Δε βαριέστε, εσείς προσωπικά θα σώσετε το νερό του πλανήτη; Ξοδέψτε εκεί... χαλάλι σας.
Οι υπόλοιποι οικολόγοι, δυο-δυο, έτσι μπράβο... πάμε τραγούδι! Για πάμε!