Το βίντεο που ακολουθεί αφορά μια μικρή πραγματική συνέντευξη.
Ακούγεται ο δωδεκάχρονος Τζόσουα Λίτμαν, που παίρνει συνέντευξη από τη Σάρα, τη
μαμά του. Οι φωνές είναι οι αληθινές φωνές της μητέρας και του γιου, οι
φιγούρες τους όμως είναι αναδημιουργημένες μέσω υπολογιστή. Και το αποτέλεσμα
πιστεύω πως είναι αξιέπαινο, από κάθε άποψη!
Ο Τζόσουα πάσχει από το σύνδρομο Άσπεργκερ, ένα είδος διαταραχής
που σε άλλες περιπτώσεις εμφανίζει μικρότερη και σε άλλες μεγαλύτερη ένταση.
Γενικά όμως, θεωρείται παρόμοια με τον αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (δηλαδή
που δεν παρεμποδίζει σημαντικά τον πάσχοντα από μια φυσιολογική ζωή).
Οι κυριότερες δυσκολίες που προκαλεί το σύνδρομο αφορούν την κοινωνική
αλληλεπίδραση. Επίσης, τα ενδιαφέροντα κάποιου που πάσχει από το σύνδρομο
Άσπεργκερ, συχνά είναι λιγότερα από εκείνα του μέσου ανθρώπου, οι
συμπεριφορές του είναι συγκριτικά περιορισμένες και συχνά επαναλαμβανόμενες,
ενώ πιθανώς συνοδεύονται από φυσική αδεξιότητα και ιδιόρρυθμη χρήση του
Λόγου.
Το σπουδαίο πάντως με αυτό το βιντεάκι είναι πως αποκαλύπτει
με τον ωραιότερο τρόπο την αλήθεια. Οι περισσότεροι βέβαια τρομοκρατούνται στο
άκουσμα οποιαδήποτε διαφορετικότητας. Αν, για παράδειγμα, ένας άνθρωπος έχει
γεννηθεί με κάποιο σύνδρομο ή αναπτύξει σε μικρή ηλικία μια μορφή ψυχασθένειας,
ή αν στην πορεία της ζωής του νοσήσει, π.χ. από το πολύ μοδάτο στις μέρες μας
Αλτσχάιμερ, η συντριπτική πλειοψηφία… πανικοβάλλεται!
Το καρτουνάκι που ακολουθεί φτιάχτηκε ακριβώς γι αυτόν τον λόγο,
για να καταλαγιάσει ο αναίτιος φόβος. Κι ακόμα περισσότερο, φτιάχτηκε για να μάθει ο κόσμος πως οι άνθρωποι με ιδιαιτερότητες είναι, στο μεγαλύτερο
ποσοστό τους, άνθρωποι χαρισματικοί. Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μια πολύ απλή
εξήγηση γι αυτό το φαινομενικά παράδοξο: είναι θέμα ισορροπίας. Κάπου υστερώ, αλλού είμαι άφθαστος!
Ο Τζόσουα, ας πούμε, υστερεί σε ό,τι αφορά την κοινωνικότητά
του, είναι όμως ένας άριστος μαθητής. Και όπως συμβαίνει με όσους έχουν
διαγνωστεί με Άσπεργκερ, εύκολα μπορεί να θεωρηθεί εκκεντρικός. Επιπλέον, έχει
εμμονές. Η βασική εμμονή του Τζόσουα αφορά τα ζώα.
Η συνέντευξη μαμάς και γιου είναι απολαυστική. Κρατώ το πιο
συγκινητικό σημείο της. Ρωτάει ο μικρός: «Τελικά όταν γεννήθηκα δεν βγήκα το
παιδί που θα ήθελες, ε; Δεν ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες σου…».
Κι η μητέρα απαντά λέγοντας την αλήθεια: «Έχεις υπερβεί τις
προσδοκίες μου, γλυκέ μου! Και σίγουρα, φαντάζεται κανείς πως θα είναι το παιδί
του, αλλά εσύ με έχεις κάνει να αναπτυχθώ τόσο πολύ… Επειδή σκέφτεσαι διαφορετικά απ’ ό,τι λένε τα βιβλία για γονείς, έπρεπε μαζί σου να μάθω να
σκέφτομαι πέρα απ' τα συνηθισμένα. Κι αυτό με έκανε πολύ πιο δημιουργική, ως
μητέρα και ως άτομο. Ήσουν τόσο ξεχωριστός για μένα… Είμαι τόσο τυχερή που
είσαι γιος μου!».
