Κι έφερνε ξόμπλια απόμακρα, πράματα περασμένα,
και κατά πως του σάζασι τα ’λεγεν ένα ένα.
Με τούτες τσι παραβολές αγάλια αγάλια σώνει
εις το σημάδι το γνοιανό κι ήρχισε να ξαμώνη.
Αποκοτά δυο τρεις φορές να το ξεφανερώση,
Κι οπίσω τον εγιάγερνε κι εκράτειεν τον η γνώση.
Βιτσέντσος Κορνάρος
Ερωτόκριτος
εκδοτικός οργανισμός Πάπυρος, 1996
σελ. 185
