Σουλτάνα

Οι δυο τους ξεκινήσαν με καυγά! Βασικά, αυτός ξεφύτρωσε σα μαϊντανός στον δημόσιο διαδικτυακό τσακωμό δύο ανέραστων μεσήλικων γυναικών. Η μία ήταν ντεμέκ φιλενάδα του κι επίσης ντεμέκ κουλτουριάρα. Μια σταρλετίτσα της διανόησης δηλαδή, επί της ουσίας ανόητη και κομπλεξικιά  όσο δεν πήγαινε. Η άλλη, του ήταν ως εκείνη τη στιγμή ολότελα άγνωστη. Κι η κόντρα των δύο κυριών ήταν μια αντιπαράθεση σε ιδεολογικό επίπεδο.

Είναι αστείο βέβαια δυο γυναίκες να τσακώνονται για υποθέσεις του πνεύματος. Ιδίως όταν προσπαθούν να αποδείξουν ενώπιον ενός αόρατου ιντερνετικού δικαστηρίου, ποια εκ των δύο διαθέτει τις εγκυρότερες θεωρητικές γνώσεις. Και το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο αστείο, αν σ’ ένα τέτοιο κωμικοτραγικό ρινγκ προστεθεί κι ένας άντρας. Έλα όμως που ο Νάρκισσος είχε μεγάλη υποχρέωση σε τούτην εδώ.

Η γνωριμία τους βέβαια ήταν σχετικά πρόσφατη, πρώτη φορά είχαν συναντηθεί σε μια ψαροταβέρνα, πριν λίγους μήνες. Τους σύστησαν συνάδελφοι. Που κι αυτοί όλοι, η αλήθεια είναι πως μεταξύ τους ελάχιστα γνωρίζονταν. Ήταν νιόκοπη η παρέα, όπως φρέσκα ήταν και τα μέλη της στο επάγγελμα. Ο πιο παλιός, για παράδειγμα, είχε διοριστεί μόλις πριν μία τριετία.  

Κι ο Νάρκισσος, κανονικά θα αγνοούσε το ξεμάλλιασμα των δύο θηλυκών ή αν τύχαινε να πέσει στην αντίληψή του ενόσω εξελισσόταν, θα το απολάμβανε σίγουρα χωρίς πάντως να εμπλακεί. Σαν νάρκισσος που ήταν, τον ένοιαζαν μονάχα οι αντικατοπτρισμοί οι δικοί του στα πρόσωπα των άλλων. Κι ύστερα, βάσταγε απ΄ την Πόλη κι αν κάτι ξέρουν οι Πολίτες πιο καλά απ’ οτιδήποτε άλλο, αυτό είναι το πότε να κρατούν το στόμα τους κλειστό.

ένα μικρό απόσπασμα από το διήγημα «Σουλτάνα»

που περιλαμβάνεται στην υπό έκδοση συλλογή διηγημάτων «ανοιξιάτικες ιστορίες»

© Σίσσυ Λοΐζου, 2013