Κοιτούσα αυτή τη φωτογραφία
προ ολίγου και σκεφτόμουν πως φωτίζεται ένα μνημείο τιμητικά, γιατί σ’ αυτό κάποτε
γινόταν κάτι που αξίζει να θυμόμαστε. Όχι πως τη Σπιναλόγκα δεν αξίζει να τη
θυμόμαστε. Αλλά ως τόπο μαρτυρίου. Και προφανώς είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν
πως καλώς φωτίστηκε προ μηνών, γιατί έτσι τιμούμε τη μνήμη όσων υπέφεραν πάνω
στο νησάκι αυτό. Προσωπικά διαφωνώ. Πιστεύω πως η Σπιναλόγκα έπρεπε να μείνει
στο σκοτάδι. Τιμητικά. Στη μνήμη όσων υπέφεραν εκεί. Γιατί βρίσκω πως μερικές φορές
το σκοτάδι είναι πιο τιμητικό απ’ το φως, όπως ακριβώς η σιωπή κάποτε είναι πολύ πιο
τιμητική ακόμα κι απ’ το πιο καλογραμμένο λογίδριο.
