Σπούδασε δάσκαλος
και θεολόγος και ταξίδεψε κάμποσο, ως ιεραπόστολος. Στα είκοσι έξι του, διορίστηκε
εφημέριος στον Άη-Γιώργη στον Κολωνό. Τότε, βλέποντας τη δραματική κατάσταση
των παιδιών στην υποβαθμισμένη αυτή περιοχή, ξεκίνησε το ανθρωπιστικό έργο του,
ιδρύοντας την Κιβωτό του Κόσμου. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, συνεχίζει να βοηθάει
όσο περισσότερο μπορεί, πάντα με την ίδια φλόγα στην ψυχή του.
Ο παπα-Αντώνης,
κατά κόσμον Αντώνης Παπανικολάου, σε αντίθεση με τον ρατσιστικό τρόπο σκέψης της επίσημης εκκλησίας, λειτουργεί στο
κέντρο της πρωτεύουσας, μία πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική κοινότητα. Δε χρησιμοποιεί ποτέ τη λέξη «λαθρομετανάστης». Για ’κείνον, οι ξενόφερτοι άνθρωποι
που σήμερα καταδιώκονται απ’ την ακροδεξιά με τις επευφημίες των χιλιάδων ψηφοφόρων
της, είναι απλά πρόσφυγες. «Απ’ τη στιγμή που έχουμε όλον αυτό τον πληθυσμό, είναι
πολύ μεγάλη αμαρτία να κλείνουμε τα μάτια μας και να μην τους βοηθήσουμε
ουσιαστικά», τον άκουσα να λέει σε μία συνέντευξή του.
Και πράγματι, η εστία
του νέου ιερέα στο κέντρο της πρωτεύουσας, φαίνεται πως βοηθάει ουσιαστικά. Στο
πλάι του βέβαια, έχουν ταχθεί εκατοντάδες εθελοντές, φίλοι και συμπαραστάτες. Μέχρι
σήμερα, η Κιβωτός έχει στηρίξει περισσότερες από δύο χιλιάδες παιδιά και εφήβους
με σοβαρά προβλήματα και άπορες, ανύπαντρες ή κακοποιημένες μητέρες. Ανεξαρτήτως
χρώματος στην επιδερμίδα, γλώσσας και θρησκείας.
Το έργο των ανθρώπων
της κιβωτού είναι προφανώς σημαντικό αλλά και δαπανηρό από κάθε άποψη. Στην πράξη,
η παροχή φροντίδας, συμπαράστασης και ελπίδας για το μέλλον, μεταφράζεται σε σίτιση,
φιλοξενία κι ένα πλήθος υποστηρικτικών υπηρεσιών. Γι αυτό, η προσπάθειά
τους χρειάζεται την υλική και ηθική συνεισφορά όλων μας, καθώς και την ενεργή
συμμετοχή μας. Πληροφορίες για όποιον χρειάζεται βοήθεια, ή θέλει να βοηθήσει,
υπάρχουν στη σελίδα: Κιβωτός του Κόσμου.
Ο παπα-Αντώνης, αν
και βραβευμένος για το έργο του από την UNESCO, εξακολουθεί να είναι ένας ταπεινός εφημέριος. Δεν
στέκεται όμως στους τύπους, δε φοβάται να αγγίξει τους συνανθρώπους του και τα
λόγια του πλημμυρίζουν από συναισθήματα. Μιλάει με πλήρη πίστη, λέει πως όλα θα
πάνε καλά, εξηγεί πως θαύματα γίνονται κάθε στιγμή και διαλαλεί το ιερό μήνυμα,
την αγάπη. Πιστεύω πως αν εκείνος ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στον κλήρο,
πολλά, πάρα πολλά δυσάρεστα της κοινωνίας θα είχαν αποφευχθεί. Ας τον ακούσουμε.
