17.10.10

χοντρός-λιγνός


Stan and Ollie. Έχουμε μεγαλώσει μαζί τους.
Όλοι τους έχουμε παρακολουθήσει να κάνουν τα κόλπα τους επί της οθόνης και στους περισσότερους από ’μας αρέσουν πολύ.

Πόσα πράγματα όμως θυμόμαστε για τους Laurel και Hardy;
Θέλετε να πάρουμε την ιστορία τους απ’ την αρχή;

Λοιπόν, ο «λιγνός» Stan Laurel γεννήθηκε στην Αγγλία το 1890, ενώ ο «χοντρός» Oliver Hardy στην Αμερική, δυο χρόνια αργότερα.
Την περίοδο τέλη 1920-μέσα 1940, οι δύο κωμικοί έγιναν ευρέως γνωστοί από τη δουλειά τους στον κινηματογράφο.

Η πρώτη τους κινηματογραφική συνεργασία ήταν στη βωβή ταινία «The lucky dog». Ακολούθησε μια περίοδος που οι δύο ηθοποιοί εμφανίζονταν ξεχωριστά. Από το 1926 όμως άρχισαν να παίζουν μαζί σε ταινίες μικρού μήκους. Επίσημα, οι Laurel και Ηardy έγιναν ντουέτο την επόμενη χρονιά και γρήγορα αποδείχτηκαν ένα πολύ προσοδοφόρο δίδυμο για τους κινηματογραφικούς επιχειρηματίες.
Η πρώτη τους «επίσημη» κοινή συμμετοχή ήταν στο "Putting Pants on Philip", αν και η πρώτη τους εμφάνιση σαν «χοντρός-λιγνός», όπως εμείς τους ξέρουμε σήμερα, ήταν στο "The Second Hundred Years" (Ιούνιος του 1927).

Ανάμεσα στις πολύ δημοφιλείς ταινίες τους συγκαταλέγονται οι: "Sons of the Desert" (1933), "Way Out West" (1937), "Block-Heads" (1938) και οι μικρού μήκους: "Big Business" (1929), "Liberty" (1929) και "The Music Box" (1932).

Η τελευταία ταινία του χοντρού και του λιγνού ολοκληρώθηκε το 1951, λίγο πριν οι δυο τους αποσυρθούν απ’ τη μεγάλη οθόνη. Συνολικά, εμφανίστηκαν μαζί σε εκατόν έξι ταινίες. Πρωταγωνίστησαν σε σαράντα μικρού μήκους ταινίες με ήχο, τριάντα δύο βωβά film, είκοσι τρεις μεγάλου μήκους κινηματογραφικές ταινίες και επίσης έκαναν έντεκα guest εμφανίσεις.

Ο Stan Laurel (1890-1965), ήταν ο γιος ενός Εγγλέζου που έβγαζε το ψωμί του ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και θεατρικός επιχειρηματίας. Λόγω του πατέρα του, ο Laurel ξεκίνησε την καριέρα του στην κωμωδία, στην ηλικία των δεκαέξι μόλις ετών.
Το 1912 μετανάστευσε στην Αμερική , όπου και συντόμευσε το πραγματικό του όνομα (Stanley Jefferson) για να χωράει στις θεατρικές αφίσες. Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Stan Laurel ήταν το 1917, στην ταινία "Nuts in May" και ο ηθοποιός συνέχισε με πενήντα ακόμα βωβές ταινίες, παρότι η επιτυχία του ήταν μάλλον περιορισμένη.
Το κοινό τον πρόσεξε αρκετά αργότερα, όταν εκείνος άρχισε να εμφανίζεται σε σάτιρες γνωστών δραματικών έργων.
Μεταξύ 1922 και 1925 ο Laurel πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από ταινίες, περιλαμβανομένων των "Mud and Sand" και "Dr. Pyckle and Mr. Pryde" (με τον Stan να παίζει ταυτόχρονα και τον ευγενικό γιατρό και το μανιακό τέρας).

Ο Oliver Hardy (1892-1957) έμεινε στην ιστορία γνωστός και ως «Babe». Αυτό το ψευδώνυμο το οφείλει στον κουρέα που τον περιποιόταν την προ-Laurel περίοδο. Ο Ιταλός αυτός μπαρμπέρης όποτε πουδράριζε τον Hardy, μετά το ξύρισμα, έλεγε «that’s nice a baby!». Το “baby” όμως με την ιταλική του προφορά ακουγόταν “babe”, εξ ου και το χαϊδευτικό που κόλλησε για πάντα στον μεγάλο ηθοποιό.
O Hardy, στα τέλη της εφηβείας του είχε υπάρξει ένας δημοφιλής τραγουδιστής σκηνής και είχε δημιουργήσει το δικό του μικροσκοπικό κινηματογραφικό studio, το οποίο εν μέρει διεύθυνε η μητέρα του.
O Hardy λαχταρούσε όμως να πρωταγωνιστήσει σε κωμωδίες, πράγμα το οποίο και ξεκίνησε να συμβαίνει το 1913. Άρχισε να εργάζεται στα Lubin Motion Pictures στη Φλόριδα, ως βοηθός γενικών καθηκόντων. Περίπου τότε παντρεύτηκε και την πρώτη του γυναίκα, τη Madelyn Salosihn.
Το 1914 ο Babe έπαιξε στην πρώτη του ταινία που λεγόταν Outwitting Dad. Μεταξύ 1914 και 1916 ο Babe γύρισε εκατόν εβδομήντα επτά μικρά φιλμ, με τη Vim Comedy Company. Έχοντας μεγάλη ευχέρεια στο να παίζει ήρωες, αχρείους, μέχρι και γυναικείους χαρακτήρες, ο Hardy έγινε ένας επιτυχημένος ηθοποιός δεύτερων ρόλων.
Για τα επόμενα δέκα χρόνια δούλεψε πλάι σε αστέρες όπως οι Billy West, Charlie Chaplin, Jimmy Aubrey, Larry Semon και Charley Chase. Σε σύνολο, ο Hardy πρωταγωνίστησε και συμπρωταγωνίστησε σε διακόσιες πενήντα βωβές ταινίες, εκατόν πενήντα εκ των οποίων έχουν δυστυχώς χαθεί.

Το 1929, οι Laurel και Hardy, αναγκασμένοι από την έλευση του ήχου, έκαναν μια επιτυχημένη μεταπήδηση στον ομιλούντα κινηματογράφο με το "Unaccustomed As We Are".
Η αγγλική προφορά του Laurel και η νοτιοαμερικάνικη προφορά του Hardy σε συνδυασμό με το τραγούδι του, πρόσθεσαν μια νέα διάσταση στους χαρακτήρες τους και βέβαια η ομιλία, τους επέτρεψε επίσης να εμπλουτίσουν το παίξιμό τους.

Το χιούμορ των Laurel και Hardy ήταν κυρίως οπτικό, ενώ καστανιέτες χρησιμοποιούνταν για έμφαση. Συχνά, είχαν καυγάδες μεταξύ τους, καυγάδες πολύπλοκους που περιελάμβαναν καρτουνίστικη βία. Αρκετή από την κωμωδία τους προέκυπτε από μια απλή ιδέα που γινόταν η βάση για αυτοσχέδιες ατάκες.
Πολλές απ’ τις ταινίες τους είχαν εκτεταμένες σκηνές, χτισμένες γύρω από ένα και μοναδικό πρόβλημα, το οποίο το κινηματογραφικό ζευγάρι αντιμετώπιζε, σκηνές που δεν ακολουθούσαν μια συγκεκριμένη αφήγηση. Στην πράξη, ο Laurel ήταν αυτός που σχεδίαζε και συνέθετε τους αυτοσχεδιασμούς. Η συμμετοχή του Hardy σ’ αυτό το κομμάτι ήταν μάλλον περιορισμένη.

Μήπως όμως σας κούρασα με τις λέξεις; Ναι ε; 
Καλά, ελάτε τότε να χαλαρώσουμε και να δούμε μαζί κάτι δικό τους.