Αυτός είναι ο
Ραφαέλ, τρόφιμος στις φυλακές Σερές, στην πολιτεία Γκοϊάς της κεντρικής Βραζιλίας. Την προηγούμενη
Τετάρτη, βάλθηκε να αποδράσει μαζί με τους τρεις συγκρατούμενούς του. Οι τέσσερίς
τους, ξήλωσαν μία μεταλλική ράβδο από τα ντους και έσκαψαν μια τρύπα στον τοίχο
του κελιού τους, ο οποίος τους χώριζε απ’ τον έξω κόσμο. Χώθηκε λοιπόν ο πρώτος
απ’ την παρέα στο πέρασμα και «έγινε λαγός»!
Ο εικοσιοκτάχρονος
Ραφαέλ όμως που προσπάθησε να μιμηθεί τον προηγούμενο, δεν τα πήγε το ίδιο καλά.
Τα εκατό κιλά του, πιθανότατα χρήσιμα σε πλείστες άλλες περιστάσεις στη ζωή του
πίσω από τα κάγκελα, στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν τον βοήθησαν διόλου. Ο Ραφαέλ...
σφήνωσε!
Οι δύο άλλοι που
περίμεναν πίσω του να βγουν, έκαναν διάφορες απόπειρες να τον ξεσφηνώσουν και
στοιχηματίζω πως κάποια ώρα τους είχε πιάσει και τους τρεις νευρικό γέλιο. Και το
περιστατικό θα ήταν πράγματι αστείο και μόνο, αν ο Ραφαέλ δεν είχε καταλήξει αμετακίνητος,
με σπασμένα πλευρά και τραυματισμένα έντερα, να πονάει τόσο ώστε να φωνάζει βοήθεια.
Οι εκφράσεις στα
πρόσωπα των φρουρών που άκουσαν τις φωνές του... τα λένε όλα! Και ο τρόπος που τον
αντιμετώπισαν, φαίνεται ανθρώπινος. Σε αντίθεση με τα περισσότερα αμερικανικά διαδικτυακά
έντυπα που εγώ είδα, τα οποία στόλισαν τον εύσωμο Βραζιλιάνο κρατούμενο με πλήθος διόλου
κολακευτικών κοσμητικών επιθέτων. Ομολογώ πως απόρησα με την
καταφρόνια που διέκρινα και γι αυτό διάβασα κάμποσα σχετικά δημοσιεύματα, καταλήγοντας
πως τα δικά μας ενημερωτικά μέσα είναι ασυγκρίτως πιο πολιτισμένα!
Ο δύστυχος Ραφαέλ
τελικά απεγκλωβίστηκε μετά από πολύωρη προσπάθεια των σωφρονιστικών υπαλλήλων
αλλά και της πυροσβεστικής που κλήθηκε να βοηθήσει. Βέβαια, το «απεγκλωβίστηκε»
μάλλον δεν είναι η καταλληλότερη περιγραφή, μιας και μετά από λίγες μέρες
νοσηλείας στο νοσοκομείο, ο επίδοξος δραπέτης οδηγήθηκε ξανά στη φυλακή, ταπεινωμένος
και φαντάζομαι όχι πάλι σε κελί με εξωτερικό τοίχο.
