Σε συνεργασία με τον πασίγνωστο chef και επιστήθιο φίλο μου, Ettore Botrini, σας παρουσιάζω μια πανεύκολη, δροσιστική, πεντανόστιμη γλυκιά συνταγή που θα λατρέψετε κι εσείς κι οι αγαπημένοι σας.
Ντάξει, πλάκα κάνω, δεν τον ξέρω τον Έκτορα, μόνο στην τηλεόραση τον έχω δει. Αν και πολύ θα γούσταρα να απολαμβάνω δια ζώσης τα ευφυολογήματά του...
Σας πειράζει που η συνταγή είναι δική μου και όχι της διασημότητας; Ελπίζω πως όχι. Γιατί, η τζέλη που σας προτείνω είναι πραγματικά εκπληκτική! Μη μπερδεύεστε, τζέλη λέει το ζελέ η μαμά μου και για συναισθηματικούς λόγους το λέω έτσι κι εγώ.
Λοιπόν, κατ’ αρχάς θα πάρετε απ’ το super-market ένα κουτί ζελέ κεράσι. Το διπλό, αυτό δηλαδή που έχει δύο φακελάκια μέσα. Θα ετοιμάσετε το ζελέ, σύμφωνα με τις οδηγίες. Α ναι, σας συμβουλεύω να διαλύσετε τη σκόνη πρώτα στο νερό και μετά να βάλετε το κατσαρολάκι σας στη φωτιά, γιατί αλλιώς «πιάνει».
Μέχρι να κρυώσει το ζελέ, εσείς θα καθαρίσετε με το ειδικό εργαλείο τα κεράσια σας. Για μία φόρμα κανονικού μεγέθους δε νομίζω πως θα χρειαστείτε περισσότερα από μισό κιλό κεράσια. Εξαρτάται βέβαια απ’ το αν θέλετε τζέλη με κεράσια ή κεράσια με τζέλη. Τέλος πάντων, πειραματιστείτε με την ποσότητα.
Προσέξτε όμως να διαλέξετε τραγανά, σαρκώδη, φρεσκοκομμένα κεράσια. Μόνο τότε το γλυκό σας θα πετύχει. Το εργαλείο με το οποίο βγάζει κανείς τα κουκούτσια, αν δεν έχετε ήδη στα συρτάρια της κουζίνας, θα το βρείτε σε καταστήματα με είδη οικιακού εξοπλισμού. Κάθε γειτονιά έχει νομίζω ένα τέτοιο μαγαζί. Και κοστίζει ελάχιστα.
Αφού λοιπόν αφαιρέσετε τα κουκούτσια και ευχαριστηθείτε με την ψυχή σας τα κόκκινα ζουμάκια που θα τρέχουν ανάμεσα στα δάχτυλά σας και τα μπαλάκια που θα εκσφενδονίζονται μέσα από τα φρούτα, θα βάλετε τα κεράσια σας στη φόρμα (εγώ χρησιμοποιώ μια γυάλινη και το αποτέλεσμα μετά είναι και οπτικά άψογο) και θα τα περιχύσετε με το ροζ υγρό που πια θα έχει κρυώσει μέσα στην κατσαρόλα.
Μετά, θα τοποθετήσετε κατ ’ευθείαν το παρασκεύασμα στο ψυγείο και μετά από λίγες ώρες, αφού το ζελέ θα έχει πήξει, μετρηθείτε, πάρτε από ένα κουτάλι για τον καθένα και... καλή απόλαυση!
Εγώ, συνήθως ετοιμάζω το γλυκό από την προηγουμένη, για να έχει πια σταθεροποιηθεί καλά όταν το σερβίρω. Επίσης, βάζω λίγο λιγότερο νερό απ’ ότι λένε οι οδηγίες στο κουτί του ζελέ, ακριβώς για να γίνει η τζέλη μου πιο συμπαγής, επειδή έτσι την προτιμώ εγώ.
Απλό, φθηνό και γρήγορο, αυτό το γλυκό με τη θεσπέσια γεύση, κατά την άποψή μου, είναι το απόλυτο must του καλοκαιριού!
Τώρα που το σκέφτομαι... νομίζω θα συμφωνούσε και ο Έκτορας.
