Στα καλά καθούμενα, το απόγευμα, εκεί που έγραφα κάτι άλλο, θυμήθηκα ξαφνικά τις αξέχαστες ραδιοφωνικές εκπομπές της θείας Λένας.
Καλά, αυτό δεν είναι περίεργο. Έτσι γίνεται με μένα.
Μου ’ρχονται στο μυαλό άσχετα πράγματα σε απίθανες στιγμές.
Το περίεργο είναι άλλο…
Θέλοντας, προ μιας ώρας, να γράψω μία σύντομη αφιέρωση στην αγαπημένη θεία Λένα -την οποία δε άκουγα με μεγάλη προσήλωση κάθε πρωί μέχρι που με έστειλαν δια της βίας στο νηπιαγωγείο- διάβασα κάμποσα για ’κείνη στο διαδίκτυο.
Έμαθα το πραγματικό της όνομα, τις δραστηριότητές της, τις ασχολίες της, τι βιβλία εξέδωσε, με ποιον ήταν παντρεμένη, τίνος κόρη ήτανε, διάφορα και πολλά και μέσα στα πολλά έμαθα βέβαια και την ημερομηνία θανάτου της. Προς στιγμήν προσποιήθηκα πως δεν την πρόσεξα αυτή τη χρονολογία, όπως συνειδητά είχα προηγουμένως προσπεράσει και την όλη ατμόσφαιρα στις φωτογραφίες της.
Αλλά, πως να το κάνουμε; εδώ κάτι δεν πάει καλά!
Για να καταλάβετε, η θεία Λένα έφυγε απ’ τη ζωή στις 16 Οκτωβρίου του 1971. Εγώ ήρθα σ’ αυτό τον κόσμο στις 27 Δεκεμβρίου του επόμενου έτους.
Πως λοιπόν είναι δυνατόν να θυμάμαι τις εκπομπές της; Για πείτε μου εσείς.
Σαν τώρα τις θυμάμαι (που άλλα κι άλλα σημαίνοντα και μεταγενέστερα τα έχω ξεχάσει εντελώς). Φορούσα τότε όταν ξύπναγα τη μπλε καρό ρόμπα μου πάνω απ’ τις ριγέ πυτζάμες κι έπαιρνα κάθε μέρα το πρωινό μου στην κουζίνα. Πρέπει να ’ταν ο χειμώνας που ’κλεινα τα τέσσερά μου χρόνια.
Κι εκείνη μέσα απ’ το ραδιόφωνο μιλούσε, έλεγε παραμύθια, τραγουδάκια...
Τώρα, δύο τινά υπάρχουν.
Ή που οι εκπομπές της μεταδίδονταν ηχογραφημένες χρόνια μετά το θάνατό της ή που, για κάποιον ανεξήγητο λόγο... μ’ έχουν δηλώσει νεότερη απ’ όσο πράγματι είμαι και μάλιστα κατά πολύ!
Αλλά, όχι να το παινευτώ, εγώ μοιάζω μικρότερη κι απ' την κανονική μου ηλικία.
Τέλος πάντων, παρακαλείται θερμά όποιος γνωρίζει στοιχεία που θα μπορούσαν να φωτίσουν την ανεξήγητη αυτή υπόθεση να μου δώσει τα φώτα του.
Τι άλλο να κάνω; Να γράψω στην ΕΡΤ;
Τι; Καλύτερα στον Ερυθρό Σταυρό; Λέτε;
