καραμέλα

Αϋπνίες πάλι απόψε.

Δηλαδή όχι ακριβώς. Αποκοιμήθηκα νωρίτερα, για λίγο, έτσι ίσα-ίσα. Πρόλαβα μάλιστα κι είδα και όνειρο. Ναι αμέ. Ονειρεύτηκα πως ήμουν, λέει, κομμώτρια. Άκου τώρα...

Κάπως έτσι μου καρφώθηκε μέσα στη νύχτα να σας «ψήσω» να δείτε μια προπέρσινη λιβανέζικη ταινία που λέγεται «καραμέλα» και που είναι ίσως και πιο γλυκιά απ' όσο υπόσχεται ο τίτλος της.

Η ταλαντούχα Nadine Labaki, η πανέμορφη πρωταγωνίστρια που είναι και σκηνοθέτης της ταινίας, απέσπασε δικαίως σημαντικά βραβεία στο εξωτερικό.

Στην Ελλάδα οι κριτικές που πήρε η δουλειά της δεν ήταν οι καλύτερες. Αλλά ας μιλήσουμε κάποια άλλη φορά για τους δικούς μας κριτικούς κινηματογράφου...

Δε θα πω πολλά για το film αυτό. Δε χρειάζεται.

Θα πω μονάχα πως είναι μία εξαιρετική σπουδή όχι μόνο στη γυναικεία φύση, αλλά και στα προβλήματα που ταλανίζουν τις γυναίκες στις χώρες που ακροβατούν μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Κι όλα αυτά με φόντο ένα κομμωτήριο στο σημερινό Λίβανο.
Τόσο απλά. Απλά και ουσιαστικά.

Ένα πράγμα θα το πω, όμως, δε μπορώ να κρατηθώ:

Αναρωτιέμαι, υπάρχει κάτι πιο όμορφο απ’ το ξεκίνημα ενός έρωτα;

(ακόμα κι όταν ξέρεις καλά πόσο επώδυνο θα είναι να ζεις κατόπιν στα συντρίμμια του)

Απολαύστε το απόσπασμα της ταινίας, ακολουθώντας το σύνδεσμο:
http://www.youtube.com/watch?v=eKGqojmF9s4&feature=related
και όσοι έχετε ερωτευτεί στη ζωή σας νομίζω πως θα θυμηθείτε τι εννοώ.

Ας επιστρέψω όμως σιγά-σιγά στο κρεβάτι μου.

Που ξέρετε;

Ίσως να καταφέρω στον ύπνο μου να πιάσω δουλειά στο κομμωτήριο της Layale, μακριά, στη Βηρυτό.
Πόσο θα το ’θελα, δε φαντάζεστε.