Είναι πολλοί αυτοί που αντιπαθούν το κρύο τσάι. Και δεν έχουν άδικο! Αν δηλαδή μιλάμε για εκείνες τις χημικές αηδίες που πουλάνε στο σούπερ μάρκετ. Αν όμως πρόκειται για παγωμένο τσάι που φτιάχνει κανείς μόνος του, πανεύκολα και απόλυτα φυσικά, σε όποια γεύση του αρέσει, τότε το πράγμα αλλάζει. Όλες οι ποικιλίες δίνουν πρόθυμα τις ουσίες τους και στην κρύα εκδοχή, αρκεί να χρησιμοποιηθεί μεγαλύτερη ποσότητα απ' αυτή που χρειάζεται για το καυτό νερό. Μόνο που κάποιες καταλήγουν απόλυτα διαυγείς, ενώ άλλες πιο θολές, όλες όμως θα είναι μυρωδάτες και εύγευστες. Διαλέγουμε άρα το τσάι που μας αρέσει, με ό,τι πρόσθετο του ταιριάζει (μπαχάρια, καρπούς... αυτό το ψάξιμο είναι μια πολύ ωραία περιπέτεια!) ή, ακόμα καλύτερα, προτιμάμε τα ευλογημένα βότανα της ελληνικής υπαίθρου.
Και το μόνο που χρειάζεται ύστερα είναι... κάμποσο μούλιασμα. Ένα μισάωρο ή και παραπάνω, αναλόγως, αν η ποικιλία μας είναι σκούρα, λευκή ή πράσινη. Σε κάθε περίπτωση, θα καταλάβουμε πότε το κρύο τσάι μας είναι έτοιμο απ' το χρώμα που θα πάρει το νερό. Μετά, βάζουμε απλώς την
κανατούλα μας στο ψυγείο και για τις επόμενες δυο μέρες, απολαμβάνουμε το υγιεινό αναψυκτικό μας,
παρέα με την οικογένεια ή την παρέα. Αγνό, θεσπέσιο και επιπλέον οικονομικό παγωμένο τσάι, σε όσες διαφορετικές εκδοχές βάζει ο νους. Ο καιρός ανοίγει, ας αρχίσουμε άρα τα
πειράματά μας, ώστε το καλοκαίρι να μας βρει έμπειρους. Άλλωστε, τι είναι η ζωή; Μια συλλογή από πειράματα δεν είναι;
