3.9.12

ξέρω τι σας λέω!

 



Η ιστορία μου με τη Μαρία τη Λιώλη, την ψυχή του καλλιτεχνικού εργαστηρίου ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ, ξεκίνησε πριν κάμποσα χρόνια. Με χαρά θυμάμαι πάντα την πρώτη μας συνάντηση, σαν μία από τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που αγαπάς τον άλλο με το που τον γνωρίζεις.

Με αφορμή λοιπόν τότε ένα project της Μαρίας... «κολλήσαμε» αμέσως! Δουλέψαμε, αλλά επίσης παίξαμε, αστειευτήκαμε, φιλοσοφήσαμε, βολτάραμε, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε, κλάψαμε και πια, ε... νομίζω θεωρούμαστε δυο καλές φίλες.

Η Μαρία είναι πολύ γνωστή στους επιχειρησιακούς κύκλους της Αθήνας. Πολλοί είναι αυτοί που θυμούνται χαμογελώντας τα αλησμόνητα πάρτυ που κάθε τόσο διοργανώνει (δημιουργικά πάρτυ όχι σαχλαμάρες, εκδηλώσεις ασύλληπτες, κάποιες φορές παλαιότερα με χιλιάδες συμμετέχοντες) κι άλλοι τόσοι είναι αυτοί που είχαν την τύχη, οι ίδιοι ή τα παιδιά τους, να ζήσουν την εμπειρία του καλύτερου καλλιτεχνικού σχολείου στην πρωτεύουσα.

Όποιος γνωρίζει προσωπικά τη Μαρία ξέρει και που οφείλεται η επιτυχία σε όποια δουλειά υπογράφει. Είναι μία γυναίκα γεμάτη συναίσθημα, με ταλέντο, γνώση, πάθος και ακατάπαυστη παραγωγή ιδεών. Εγώ αυτό που εκτιμώ περισσότερο σε ’κείνη εκτός απ' το χαμόγελό της, είναι το ότι δεν χάνει ποτέ την πίστη, την έμπνευση και τη φινέτσα της και πως -σε αντίθεση με τους περισσότερους- είναι ανυποχώρητη σε ζητήματα ποιότητας και αισθητικής, κόντρα στη δίνη των καιρών.   

Η καινούργια χρονιά στο εναλλακτικό σχολείο της Μαρίας λοιπόν, αρχίζει σε λίγες μέρες κι ο ονειρεμένος κήπος του ΕΥΠΑΛΙΝΟΥ θ’ ανοίξει το Σάββατο, για να υποδεχτεί όλους τους φίλους σε μία απογευματινή γιορτή, που όσοι έχουμε προηγούμενη εμπειρία... την περιμένουμε πως και πως!

για περισσότερες πληροφορίες & δηλώσεις συμμετοχής: Ευπαλίνος– παιχνίδια με την Τέχνη

Α, και σε περίπτωση που είστε ενήλικος και δεν έχετε παιδάκι, μη στεναχωριέστε! Ο ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ παίζει ευχαρίστως με παιδιά κάθε ηλικίας. Αλλιώς, πως θα τα ’ξερα εγώ όλα αυτά; :-)