Πριν λίγες μέρες πρόσθεσα εδώ το κειμενάκι με τίτλο «τι κάνουμε;» ως αναμετάδοση του SOS που εξέπεμψε διαδικτυακά μια απελπισμένη νέα γυναίκα, το οποίο έφτασε σε μένα επίσης μέσω διαδικτύου, από έναν φίλο που ζει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά.
Τσεκάροντας προ ολίγου τα mail μου χάρηκα πολύ, γιατί στο inbox βρήκα ένα εγκάρδιο μήνυμα από την άγνωστη ως τώρα φίλη Ιφιγένεια, στο οποίο μου γράφει αναλυτικά τα νέα της, νέα διόλου δυσάρεστα!
Η οικονομική της κατάσταση προς το παρόν δεν έχει βελτιωθεί, της συμπαραστάθηκαν όμως ηθικά πολλοί άνθρωποι και μάλιστα άνθρωποι που δε γνώριζε ούτε εξ’ όψεως.
Έτσι, η κοπελιά μας, πήρε λίγο τα πάνω της και πλέον αντιμετωπίζει την πραγματικότητα αισιόδοξα. Σκέφτεται δε, μόλις καταφέρει να λύσει μερικά διαδικαστικά προβλήματα, ν’ αρχίσει να διαθέτει τα δικά της, χειροποίητα σαπούνια, για να εξασφαλίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο τα προς το ζην για την ίδια και τους χνουδωτούς συγκατοίκους της.
Η ανάρτηση «ανάσα» στο blog της, είναι ουσιαστικά η δημόσια ευχαριστία της Ιφιγένειας για την υποστήριξή της από τον κόσμο του ίντερνετ. Εκεί επίσης υπάρχει ο αριθμός του τραπεζικού της λογαριασμού, για όποιον θέλει και μπορεί να τη στηρίξει οικονομικά, σε τούτη τη δύσκολη στιγμή της.
Η δημοσίευση αυτή είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα! Όχι μόνο επειδή αποδεικνύει τη δύναμη του μέσου και την ομορφιά που κρύβει -ανάμεσα σε διάφορα άλλα- η ανθρώπινη ψυχή, αλλά επίσης επειδή αποτελεί μια λίαν διαφωτιστική αποτύπωση της νεοελληνικής κοινωνίας. Όσοι διαβάσουν τα σχόλια που ακολουθούν το κυρίως κείμενο, θα καταλάβουν τι εννοώ...
Αναμένουμε λοιπόν τα σαπουνάκια της Ιφιγένειας. Προσωπικά, αναμένω κι ένα πιο συστηματικό δείγμα γραφής της, γιατί συμφωνώ απόλυτα με δυο-τρεις φίλους μου, που παρατήρησαν: «καλά ε... η τύπισσα γράφει καταπληκτικά!».
Το τραγουδάκι που ακολουθεί είναι βεβαίως αφιερωμένο στην Ιφιγένεια. Μην πω τι λέει. Μεταφράστρια είναι η κοπέλα, καταλαβαίνει τα λόγια μάλλον καλύτερα από μένα.
Ξημέρωσε! Καλημέρα...
