για κάθε κιλό σύκο, θέλουμε ίση ποσότητα ζάχαρης, ένα λεμόνι και ένα κλωναράκι βανίλια
γαλαζόπετρα για να κρατήσουν το χρώμα δε θέλουμε. μακριά απ' τα φαρμάκια!
αφού καθαρίσουμε τα συκαλάκια μας, τα βουτάμε σε νερό
αυτά θ' αρχίσουν να δακρύζουν. αν συντρέχει λόγος κάνουμε το ίδιο, αλλιώς τα αγνοούμε
το νερό θα ασπρίσει απ' το πολύ το κλάμα
κι αφού πια ξεσπάσουν, τα πλένουμε, τα βράζουμε για λίγο σε νερό και τα σουρώνουμε
έπειτα, τα ξαναβράζουμε σε καθαρό νερό
τα βράζουμε κατά τον ίδιο τρόπο και μια τρίτη φορά, να φύγει όλη η πίκρα
την τρίτη φορά που τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα, ετοιμάζουμε στο πλάι της το σιρόπι
νερό με ζάχαρη σε αναλογία ένα προς ένα, ο χυμός των λεμονιών,
οι βανίλιες κι αν θέλουμε φλούδα πορτοκαλιού και κάνα δυο γαρύφαλλα
μέχρι να δέσει το σιρόπι (όσο βράζει, τόσο δένει)
σουρώνουμε τα συκαλάκια και τους μπήγουμε στον πωπώ από ένα αμύγδαλο
έχει γλέντι το χώσιμο και μετά είναι ωραία έκπληξη για όσους θα τρατάρουμε
κατόπιν, περιχύνουμε τα συκαλάκια με το σιρόπι, αφήνουμε να πάρουν άλλη μια βράση
κι έπειτα αποσύρουμε, τα σκεπάζουμε, τα σταυρώνουμε
και πάμε κι εμείς να κάνουμε τη βραδινή προσευχή μας
γιατί ωραίο το παιχνίδι με τα σορόπια, αλλά ξημερώνει Δευτέρα κι έχουμε δουλειές.
το πρωί πια, βουτάμε ένα με τα δάχτυλα, να ξεκινήσει η βδομάδα μας γλυκά...
