μόνιμος κάτοικος διαδικτύου! που ψηφίζω;

Που λέτε, εγώ για να περνάω καλά, ή που θα έπρεπε να είχα παντρευτεί τον Ψινάκη, ή που θα ’πρεπε να 'χα ακόμα την προ οκταετίας παρέα, με την οποία στην πορεία του χρόνου ταίριαξε έτσι και σκορπίσαμε.

Κι επειδή αυτά δεν αλλάζουν, πλέον κάνω πραγματάκια άλλα, τα οποία που και που με ανταμείβουν με μικρές δόσεις γέλιου.
Για το διαδίκτυο μιλάω φυσικά.

Νωρίτερα σήμερα είχα μια κουβέντα εδώ μέσα με τον συνάδελφο christoforix και κάτι λέγαμε για τον Παύλο τον Γερουλάνο.

Πως είναι έτσι παιδί ντούμπλε-φας... και του σαλονιού και του λιμανιού.

Δηλαδή εγώ τα ’λεγα αυτά κι ο christoforix έφτυνε τον κόρφο του.

Μετά εγώ έκανα άλλα διάφορα, πάντοτε σε απόσταση βολής από το πληκτρολόγιο, μέχρι που τυχαία έπεσα πάνω στο βιντεάκι που ακολουθεί.

Παρότι η διάθεσή μου δεν ήταν στα καλύτερά της, όταν είδα τον Παύλο να ’χει αγκαλιάσει την καρέκλα του... να πω πως δε γέλασα; Με το δίκιο του βέβαια ο χριστιανός, σου λέει πάει, μας την πέσανε! Θα τη φάω την κιθάρα κολάρο!

Ωραίο το βιντεάκι πάντως. Για ερασιτεχνικό βίντεο μπορώ να πω πως είναι πάρα πολύ καλό! Και πολύ ωραία χρώματα!

«Κλοπή! κλοπή!», λοιπόν... στην υγειά του υπουργού. Τέως. Whatever. 

Christoforix, εσύ για κάποιο λόγο έχεις κολλήσει σε μια περσινή ανάρτηση... άμα με το καλό ξεκολλήσεις, δες το βιντεάκι και τα λέμε...