Αγαπώ πολύ τα ντοκιμαντέρ.
Ένα απ’ αυτά όμως πραγματικά το λατρεύω!
Μιλάω για το “My architect- a son’s journey”, του χαρισματικού Nathaniel Kahn.
Το “My architect” βέβαια είναι λιγότερο ντοκιμαντέρ και περισσότερο μια αληθινή, προσωπική ιστορία. Μια ιστορία όμως με γενναιόδωρη κατάθεση ψυχής.
O Nathaniel είναι ο νόθος γιος του διάσημου αρχιτέκτονα Louis Kahn.
Είναι ένας άνδρας που γύρισε μια ολόκληρη ταινία γυρεύοντας ηθική δικαίωση.
Ένας νέος που τόλμησε να βγάλει στη φόρα τα άπλυτα των τριών διαφορετικών οικογενειών του ιδιόρρυθμου πατέρα του για να διεκδικήσει τη θέση που του άξιζε δίπλα στις ετεροθαλείς αδερφές του, οι οποίες αγνοούσαν την ύπαρξή του.
Είναι ο άνθρωπος που με μια κάμερα παραμάσχαλα γνώρισε τον νεκρό πατέρα του (μιας και δεν πρόλαβε να μάθει πολλά από τον ίδιο) μέσα από τα ανά τον κόσμο θαυμαστά έργα εκείνου και μέσα από τα λόγια των συνεργατών του.
Και τελικά, ο Nathaniel είναι ο σκηνοθέτης ενός αριστουργήματος!
Ο τρόπος που αποτυπώνει τη δραματική ιστορία του στην οθόνη αποκαλύπτει ένα εξαιρετικό ταλέντο.
Στα 117 λεπτά αυτής της ταινίας είναι πολλές οι φορές που τα μάτια μας μουσκεύουν, ενώ κάποιες στιγμές μένουμε πραγματικά άφωνοι!
Στα 117 λεπτά αυτής της ταινίας είναι πολλές οι φορές που τα μάτια μας μουσκεύουν, ενώ κάποιες στιγμές μένουμε πραγματικά άφωνοι!
Ο Nathaniel τα κατάφερε: δεν είναι πια ο "μπάσταρδος".
Το επώνυμό του, του ανήκει δικαιωματικά. Το κέρδισε!
Θα τον θυμόμαστε όχι μόνο γιατί είναι ο γιος ενός περιβόητου πατέρα αλλά γιατί κατόρθωσε, με ένα μόνο film, να επισκιάσει, με την ευαισθησία και το πείσμα του, ολόκληρη την καριέρα του "τεράστιου" Louis Kahn.
Το επώνυμό του, του ανήκει δικαιωματικά. Το κέρδισε!
Θα τον θυμόμαστε όχι μόνο γιατί είναι ο γιος ενός περιβόητου πατέρα αλλά γιατί κατόρθωσε, με ένα μόνο film, να επισκιάσει, με την ευαισθησία και το πείσμα του, ολόκληρη την καριέρα του "τεράστιου" Louis Kahn.
 | |||||||
| Nathaniel Kahn |
 |
| Nathaniel & Louis Kahn |
