Ο
εικονιζόμενος ονομάζεται Πάμπλο Πινέδα, είναι 38 ετών, Ισπανός και ο πρώτος
Ευρωπαίος πτυχιούχος πανεπιστημίου, με σύνδρομο Down. Παρά τις δυσκολίες που
αντιμετωπίζει εξαιτίας του συνδρόμου, κατάφερε με επτάωρη καθημερινή μελέτη να εκπληρώσει
το όνειρό του, έγινε δάσκαλος και μάλιστα με ειδίκευση στην ψυχολογία της εκπαίδευσης.
Ο
ίδιος έχει εξηγήσει δημόσια πως οφείλει την επιτυχία του στην εμψύχωση που είχε
την τύχη να δεχτεί ως παιδί και έφηβος απ' τους δασκάλους του. Σήμερα πλέον, τα
περισσότερα παιδιά με σύνδρομο Down στην Ισπανία φοιτούν σε
συμβατικά και όχι σε ειδικά σχολεία. Ο Πάμπλο, ήταν το πρώτο απ' αυτά τα παιδιά.
Και παρότι παραδέχεται πως στο σχολείο αντιμετώπισε αμέτρητα προβλήματα, θεωρεί
ότι η καθημερινή πολύωρη επαφή του με συνομήλικους χωρίς σύνδρομο, τελικά βοήθησε
πολύ την κοινωνική ένταξή του.
Προφανώς
όμως, η αναπάντεχα καλή πορεία του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους γονείς του,
ένα ζευγάρι σκεπτόμενων, καλοπροαίρετων ανθρώπων, που επένδυσαν ακριβώς εκεί όπου
έπρεπε, στη συναισθηματική νοημοσύνη του γιου τους. Ο Πάμπλο εξηγεί πόσο καθοριστικό
είναι το περιβάλλον για την πορεία ενός παιδιού, πόσω μάλλον ενός παιδιού με
ιδιαιτερότητες.
Εκείνον,
στα επτά του χρόνια, τον ρώτησε ο δάσκαλός του αν ήξερε τι ήταν το σύνδρομο Down. O
Πάμπλο απάντησε
πως ήξερε, ρώτησε όμως: «είμαι χαζός; μπορώ
να συνεχίσω να πηγαίνω στο σχολείο με τους φίλους μου;». Κι ο δάσκαλος του απάντησε
χαμογελώντας: «κανένα πρόβλημα!».
Αυτός
ο άνθρωπος δεν είπε ψέματα τότε στον μικρούλη, επειδή τον λυπόταν. Ούτε όποιος λέει σε οποιονδήποτε
θέλει να κάνει κάτι "μπορείς να το κάνεις!" λέει ψέματα. Καθένας
μπορεί να πετύχει αυτό που επιθυμεί, αρκεί να μη βρεθεί στο σπίτι, στο σχολείο ή
αλλού, κάποιος αποτυχημένος να του πει το αντίθετο. Ένας άνθρωπος διαφορετικός, δεν είναι
ανίκανος, είναι απλώς αλλιώτικος. Κι αυτό από μόνο του δε σημαίνει απολύτως τίποτα.
