Sunday bloody Sunday

σήμερα Κυριακή, ο Θεός μ' αξίωσε να ξημερώσω
στη γενέτειρα των γονιών μου, την Αλεξάνδρεια.
ο ερχομός μου στην πόλη όμως
συνέπεσε τυχαία με τη μεγαλύτερη ισλαμική εορτή,
το λεγόμενο Κουρμπάμ Μπαϊράμ,
αλλιώς: Eid Al-Adha
αραβικά: عيدالأضحى

06:16 - έχω ήδη φορέσει χιτζάμπ, όπως απαιτεί η μέρα,
για όποια γυναίκα θέλει να βρεθεί στη δημόσια προσευχή
και περιμένω μια φίλη να περάσει να με πάρει...

δώδεκα λεπτά αργότερα,
 βρίσκομαι πλάι στον εξάχρονο Youssef και τον τρίχρονο Yahya...

μπροστά μας, η Hanan καθισμένη δίπλα στο σύζυγό της, Mahmut

 

06:30 - η Hanan με τους γιους της

βρισκόμαστε μερικές εκατοντάδες μέτρα πίσω από τους άντρες

εδώ άντρες δεν υπάρχουν, μόνο μικρά αγόρια

που συνοδεύονται από τις μανάδες, τις θείες ή τις γιαγιάδες τους

είμαστε χιλιάδες γυναίκες κι όλες βρίσκουμε τη θέση μας.
καθόμαστε κάτω, σ' έναν κεντρικό δρόμο,
στρωμένο με χειροποίητα περίτεχνα κιλίμια -
πάνω απ' αυτά κάθε μια, έχει στρώσει το χαλάκι της

εκεί θα γονατίσουμε σε λίγο
θα προσκυνήσουμε
και θα προσευχηθούμε στον ένα και μοναδικό Θεό
(ένας δεν είναι ο Θεός για όλους μας;)

 

μετά την προσευχή, κάθε παρέα γυναικών 

ψάχνει να βρει τους συζύγους, τους πατεράδες, τους αδερφούς της

και μ' έναν μαγικό τρόπο,  σ' αυτή τη λαοθάλασσα,

εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες ξανασμίγουν 

γρήγορα και χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια.

σειρά έχει η θυσία των αμνών του Θεού... 

παντού, σε κάθε δρόμο σφάζονται αθώα ζώα
διότι βέβαια, η σημερινή γιορτή, που ονομάζεται "θυσία",
είναι ο εορτασμός της προθυμίας του Αβραάμ
να θυσιάσει τον γιο του
(Ισαάκ για 'μας, Ισμαήλ για τους Ισλαμιστές)
στο όνομα της αγάπης του Θεού

δεξιά η Hanan, αριστερά ένα απ' τα αμέτρητα ποτάμια αίματος...

όλη η πόλη αιματοβαμμένη!

όπως άλλωστε ολόκληρος ο ισλαμικός κόσμος
κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
η Αλεξάνδρεια της ψυχής μου... ένα απέραντο σφαγείο!