Ο Νίκος ήταν μαθητής μου στο Γυμνάσιο Λύκειο
που λειτουργεί εντός του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα. Όλοι
παρακολουθούμε και μετράμε με αγωνία τις ημέρες απεργίας πείνας του Νίκου
Ρωμανού, με αίτημα την φοίτησή του στην ανώτατη σχολή στην οποία εισήχθη.
Η επιτυχία του όμως δεν έχει ολοκληρωθεί,
αφού μέχρι σήμερα δεν του έχει δοθεί η απαιτούμενη άδεια, προκειμένου να
παρακολουθεί μαζί με τους συμφοιτητές του τα μαθήματα της σχολής του.
Επειδή η παιδεία προσφέρεται στους ναούς
της, τα σχολεία.
Επειδή η εκπαίδευση στις φυλακές έχει ανάγκη
από δημιουργικά κίνητρα, για να λειτουργήσει ως παράδειγμα στους επόμενους
μαθητές.
Επειδή είναι υγεία για μια κοινωνία, να
διαθέτει νέους οι οποίοι αγωνίζονται.
Επειδή η παιδεία είναι αναφαίρετο δικαίωμα,
γιατί αποδεδειγμένα βοηθά στην ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας
και του χαρακτήρα του ανθρώπου.
Και επειδή ο Νίκος Ρωμανός, διεκδικεί με
κίνδυνο της ζωής του τα παραπάνω δικαιώματα,
απευθύνω ανοιχτή πρόταση-έκκληση,
αποκλειστικά ως δάσκαλος, για να του δοθεί η δυνατότητα με τη φυσική
παρουσία του, να παρακολουθεί τα μαθήματα και τα εργαστήρια, με την συνοδεία
μου.
Ας αφήσουμε την ιδιαίτερη σχέση του
δάσκαλου με τον μαθητή του να λύσει το πρόβλημα.
Ας επιτρέψουμε την εμπιστοσύνη του δάσκαλου
προς τον μαθητή του και την εμπιστοσύνη του μαθητή προς τον δάσκαλό του, να
εγγυηθούν την επιστροφή του Νίκου Ρωμανού στη Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού.
Μετά από είκοσι (20) χρόνια στην εκπαίδευση
νέων στη φυλακή, μπορώ να εγγυηθώ μια ''επιστροφή''.
Είναι μια λύση εφικτή, γιατί και στο
παρελθόν έχω συνοδεύσει επιτυχώς μαθητή μου, με ποινή μεγαλύτερη από αυτή του
Νίκου. Είναι μια λύση χωρίς νικητές και ηττημένους. Είναι μια λύση από την
οποία όλοι μας έχουμε να μάθουμε πολλά.
Πέτρος Δαμιανός,
διευθυντής του Γυμνασίου-Λυκείου
του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων
Αυλώνα
