Σήμερα το πρωί, έπρεπε
να βρεθώ στη Γλυφάδα για μια άχαρη δουλειά, την οποία τελείωσα σχετικά γρήγορα. Ύστερα, τηλεφώνησα στη φίλη μου τη Μαρία Λιώλη, ψυχή του καλλιτεχνικού εργαστηρίου ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ. "Είσαι εκεί;
Να περάσω για έναν δεκάλεπτο καφέ;", είπα αντί για καλημέρα. "Και το ρωτάς;", ήταν
η απάντηση.
Τον καφέ μας τον ήπιαμε στον πίσω κήπο
του ΕΥΠΑΛΙΝΟΥ, εκεί όπου η Μαρία έχει φτιάξει ένα κανονικό περιβόλι! 
Πολύς κόσμος
ασχολείται μ' αυτό το λιλιπούτειο, πλην όμως πρότυπο μποστάνι. Πρώτη και καλύτερη, βέβαια… η
Μαρία!
Ούτε θυμάμαι πόσα είδη ζαρζαβατικών μου έδειξε...
"Κάτσε να σου κόψω κάνα-δυο να δοκιμάσεις γέυση, να έχεις να λες για την παραγωγή του Ευπαλίνου...", είπε γελώντας η Μαρία.
Κι έτσι κι εγώ μία κοιτούσα αυτά που ξέχωνε απ ΄το χώμα η Μαρία και μία πετούσα πετρούλες στον σκύλο της, τον Χρήστο (άκου τώρα παιχνίδι που τ' αρέσει αυτουνού... να του πετάς χαλίκια!)
"Θα σου φτιάξω εγώ την πιο νόστιμη, μυρωδάτη ανθοδέσμη! Κι αυτό είναι το ανοιξιάτικο μποστάνι, κάτσε να δεις τι έχει να γίνει με το καλοκαιρινό...", είπε κάποια στιγμή η φιλενάδα μου, ενώ συνέχιζε να μαζεύει λαχανικά...
Και στο τέλος, έφυγα βέβαια με μια τεράστια αγκαλιά απ' την αγάπη της Μαρίας... που μοσχομύριζε ρίγανη, δυόσμο, θυμάρι, δενδρολίβανο, μαϊντανό, ρόκα, σχοινόπρασο, μαρούλια, καρότα, παντζάρια, πράσα, κρεμμυδάκια κι ένα λάχανο!
Στο σπίτι, με υποδέχθηκε ο τελώνης μου. Τον λέω έτσι γιατί είναι και λίγο τελώνιο, αλλά και γιατί τίποτα φαγώσιμο δεν μπαίνει στην κουζίνα μας, αν δεν το εγκρίνει αυτός πρώτα!
Όσο για τη γεύση... τι να πω; τυχεροί όσοι έχουμε γευτεί τον λαχανόκηπο της Μαρίας!!!
Ψιτ! Μαράκι... την Κυριακή, όπως υποσχέθηκα, θα καταφθάσω με ρεβύθια Καταλάν, φάβα και λαχανόρυζο!
Σου υπόσχομαι... όλη η παρέα, θα πάθετε πλάκα!!! :-)
