γκρρρ.... |
Ο εγκληματολόγος Γιάννης Πανούσης, που στη σχολή, εν μέσω άλλων μας δίδαξε και φυσιογνωμική, είδε κι έπαθε για να μας πείσει πως κακώς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κρίνουμε κάποιον απ’ τη φάτσα του. Την άποψη του δασκάλου μου όμως, φαίνεται πως τη συμμερίζονται και στο ΠΑΣΟΚ, αν κρίνω δηλαδή από το ποια διάλεξαν να είναι από σήμερα η «πρώτη μούρη του μαγαζιού».
Εγώ, μια φορά, άμα βλέπω τον Βενιζέλο στην τηλεόραση, παθαίνω ό,τι παθαίνω κι όταν βλέπω τις ωραίες κοπέλες που λένε τον καιρό. Τις χαζεύω όση ώρα λικνίζονται πέρα-δώθε κι αν μετά με ρωτήσεις αν θα βρέξει την επομένη, δεν ξέρω ν’ απαντήσω. Βασικά το ακριβώς αντίστροφο παθαίνω με τον Ευάγγελο, αλλά τώρα μη μπλέξουμε με θεωρίες. Αρκεί που καταλάβατε. «Κολλάω» και στις δύο περιπτώσεις.
Διότι, ο Βενιζέλος, μπορεί να είναι ο ικανότερος και εντιμότερος άνθρωπος επί γης κι επιπλέον ίσως και να έχει χρυσή καρδιά, δεν το γνωρίζω, εγώ πάντως... σκιάζομαι που τον βλέπω! Μοχθηρία διακρίνω σ’ αυτό το βλέμμα και οργή. Αστοργία, αν όχι σκληρότητα, ανάμεικτη με επιθυμία για εκδίκηση. Είπαμε όμως, η κατατομή του προσώπου, ο σωματότυπος, το συμπαθητικό ή όχι ύφος, η χροιά της φωνής και τα συναφή χαρακτηριστικά δεν πρέπει να μας προκαταβάλουν σχετικά με τις αληθινές ποιότητες ενός ανθρώπου.
«Επανιδρύθηκε σήμερα μια σχέση εμπιστοσύνης», είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στο τέλος της σημερινής δήλωσής του. Κατά τη γνώμη μου, επικοινωνιακά κρίνοντάς το, το πρόσωπό του είναι το πιο λάθος πρόσωπο που θα μπορούσε να επιλεγεί στη συγκεκριμένη συγκυρία. Και το ότι οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ του ανέθεσαν την αρχηγία του κόμματος σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή, που η ελληνική ψυχή είναι ήδη ξέχειλη από φόβο, αν μη τι άλλο δείχνει πως ναι, οι "πράσινοι" τον εμπιστεύονται.
Ταυτόχρονα βέβαια, η εκλογή του Βενιζέλου, επαληθεύει το ότι ο φόβος γεννά τον φόβο. Και τα περί "σχέσης εμπιστοσύνης", ίσως και να 'χαν μια βαρύτητα, αν δεν αφορούσαν τους ίδιους ανθρώπους που εμπιστεύτηκαν επί δεκαετίες την τύχη της χώρας στα χέρια του Ανδρέα Παπανδρέου και των υπολοίπων υπόπτων. Ίσως μάλιστα, αυτό να ήταν και το βασικό μειονέκτημα του Γιώργου Παπανδρέου. Γιατί, η φυσιογνωμία του τέως πρωθυπουργού μας, είναι γεγονός πως δεν ενέπνεε φόβο.
Ας κλείσω όμως εδώ. Να ευχηθώ μόνο στον κύριο Βενιζέλο τα καλύτερα! Και να ευχηθώ στην Ελλάδα, οι επόμενοι ηγέτες που θα ορκιστούν να είναι φοβιστικοί μονάχα φυσιογνωμικά. Γιατί νιώθω κάτι να 'ρχεται που δε μ' αρέσει καθόλου...
μικρός ήταν μια γλύκα! |
μεγάλος πάλι... έχει έτσι αυτό το... το αυτό... ναι |
δηλαδή μέχρι κι ο Τεό σαστίζει. το κοριτσάκι πάλι εκεί ανάμεσα... ατρόμητο! |
εδώ είναι από το πρόσφατο, ελαφρύ σύνδρομο down που πέρασε, αλλά δεν του άφησε κανένα κουσούρι, τώρα ευτυχώς είναι μια χαρά ο πρόεδρος, φτου-φτου! |
εδώ πάλι ρε παιδιά, τον βρίσκω έως και sexy. καλά βέβαια εγώ έχω κι άσχημα γούστα από παλιά ... |
Και για όποιον εξακολουθεί να λέει
ότι οι φήμες πως ο πρόεδρος πάει κρυφά στο Hollywood
και κάνει τον κομπάρσο
-γιατί το είχε μεράκι από μικρός να γίνει ηθοποιός,
αλλά δεν τον αφήσανε-
δεν είναι παρά συκοφαντίες,
ας δει το βίντεο που ακολουθεί.