Le Soleil
σχεδιαστής: Vicente Garzia Jimenez (Ισπανός, γεν. 1978)
εταιρία: Foscarini
υλικό: πολυκαρμπονικό
διαστάσεις: διάμετρος 62 εκ. / ύψος 43 εκ.
διαστάσεις: διάμετρος 62 εκ. / ύψος 43 εκ.
28.2.14
27.2.14
λιβανιστήρια
Ιερό και ανίερο είναι δύο παραλλαγές της ίδιας έννοιας, εφόσον το ανίερο περιλαμβάνεται, καθαγιάζεται στο ιερό.
Σίσσυ Λοΐζου
Λούμπεν Προλεταριάτο
© Sissi Loizou
Lulu, 2008
σελ. 116
μια θάλασσα ανθρώπινες ψυχές
photo:
Al Jazeera English
καταυλισμός Γιαρμούκ - Δαμασκός
περιμένοντας το φαγητό που θα προσφερθεί από την Υπηρεσία
Αρωγής & Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή
περισσότεροι από 110.000 άνθρωποι ζουν σ’ αυτό το ανεπίσημο
στρατόπεδο προσφύγων, τη μεγαλύτερη κοινότητα Παλαιστίνιων προσφύγων στη Συρία
26.2.14
οποία συγκίνησις!
καρναβάλι 1989 - ο Tόνυ ξεσαλώνει (κάπου παρέκει είναι
κι ο Γιωργάκης, ως συνήθως πιο κόσμιος)
25.2.14
23.2.14
22.2.14
στην τούρλα του Σαββάτου...
Ομολογώ, ήταν
μια μακριά νύχτα Παρασκευής η χθεσινή…
Προς το ξημέρωμα
σκέφτηκα να κοιμηθώ, μετά όμως θυμήθηκα το στάρι που βρισκόταν από χθες στο νερό
κι έπρεπε να ετοιμαστεί πολύ πρωί. Οπότε, το πήγα σερί…
Αφού λοιπόν
έφεξε η μέρα, έβρασα το στάρι μου, το σούρωσα και το ξέπλυνα καλά.
Μετά έκανα ένα
πουγκί με μια καθαρή πετσέτα και το πασπάτεψα κάμποσο για να το στεγνώσω όσο
γινόταν. Αυτό είχε πλάκα πρέπει να πω.
Ύστερα, το ξάπλωσα
πάνω σε καθαρές πετσέτες, να ξεκουραστεί (βασικά να φύγει η περίσσια υγρασίας).
Και για να
απασχοληθώ όσο αυτό αεριζόταν, έκανα διάφορα άλλα. Συμμάζεψα, άνοιξα τα παράθυρα
να φύγει η κάπνα του ολονύκτιου φουμαρίσματος και βέβαια, μέρα που είναι, θυμιάτισα.
Καλά, εγώ θυμιατίζω πολύ συχνά, δε μου χρειάζονται ειδικές μέρες, αλλά λέμε.
Κάπως έτσι πέρασε
ένα δίωρο, μέχρι που πια το στάρι μου ήταν έτοιμο για τα περαιτέρω. Δεν τράβηξα
φωτογραφίες, γιατί μιλούσα στα τηλέφωνα, όμως έκανα τα εξής: Καβούρντισα σουσάμι,
μετά καβούρντισα αλεύρι (από το οποίο κράτησα μια κούπα) και τα ανακάτεψα αυτά
με το σιτάρι. Έπειτα, πρόσθεσα ψιλοκομμένο μαϊντανό, χοντροκοπανισμένη καρυδόψιχα,
φουντούκια ολόκληρα, φιστίκια Αιγινήτικα επίσης ολόκληρα, σταφίδες μαύρες και
ξανθές, λίγη μαύρη ζάχαρη, τα σποράκια από ένα ρόδι, κανέλλα μπόλικη, γαρύφαλλο
αρκετό και λίγο μοσχοκάρυδο. Δε λέω
δοσολογίες, γιατί πρώτον εγώ τα φτιάχνω με το μάτι και δεύτερον, νομίζω πως καθένας
πρέπει να φτιάχνει τα κόλλυβά του ελεύθερα, ανάλογα με το ποιες γεύσεις του αρέσουν
πιο πολύ.
Μετά πασπάλισα
με το αλεύρι που είχα κρατημένο κι από πάνω πασπάλισα άχνη ζάχαρη, την οποία και
πάτησα στο τέλος με τις παλάμες μου. Στο ντεκόρ συνήθως είμαι καλύτερη, αλλά
βιαζόμουν σήμερα, γιατί είχα διανομή να κάνω. Το μοίρασμα των κολλύβων είναι το
ωραιότερο μέρος της ιστορίας. Κόλλυβα που δεν θα τα μοιραστείς, τι νόημα έχει
να τα φτιάξεις;
Τέλος καλό, όλα
καλά! Τα κόλλυβά μου δόθηκαν και κάποια λίγα θα δοθούν σε λίγο και τα τελευταία
το απόγευμα. Ήταν δε, αστείο που όσοι με είδαν στη γειτονιά να εμφανίζομαι με κόλλυβα,
ρώτησαν ανήσυχοι ακριβώς το ίδιο: «Τι έγινε;». «Δεν έγινε τίποτα, απλώς είναι
ψυχοσάββατο σήμερα», καθησύχαζα εγώ. Και
τώρα ετοιμάζομαι να απολαύσω το μεσημεριανό μου…
πρώτες βοήθειες: να διδάσκονται στο Γυμνάσιο!
20.02.2014, Μαΐάμι - ένα αγοράκι μόλις πέντε μηνών, πρόωρα γεννημένο
και με αναπνευστική ανεπάρκεια, σώθηκε χάρις στην άμεση επέμβαση της θείας του
και με αναπνευστική ανεπάρκεια, σώθηκε χάρις στην άμεση επέμβαση της θείας του
πηγή:
New York Daily News
21.2.14
20.2.14
το καμάρι των απανταχού vegans!
Alexey Voyevoda (γεν. 09.05.1980 - Ουκρανία)
Ο τριαντατετράχρονος Αλεξέι
Βαέβαντα, αθλητής μπομπσλέιντ και πυγμάχος βραχίονα, μόλις κατέκτησε το δεύτερο
χρυσό και πέμπτο κατά σειρά Ολυμπιακό μετάλλιό του. Θεωρείται δε, ένας από τους
πιο δυνατούς άντρες παγκοσμίως. Αυτό όμως που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι το
ότι ο πεντάκις Ολυμπιονίκης συμπαθής Ουκρανός, τρέφεται αποκλειστικά με φυτικές
τροφές. Είναι vegan, δηλαδή ολικός χορτοφάγος. Και το αξιοθαύμαστο μυϊκό του σύστημα είναι η
καλύτερη απάντηση για όσους επιμένουν να λένε σαχλαμάρες, πως δηλαδή όποιος εκ
πεποιθήσεως αρνείται να καταναλώσει προϊόντα βίας, θέτει την υγεία του σε κίνδυνο.
18.2.14
η εκπομπή θα μπορούσε να έχει τίτλο «τσίρκο!»
Σε ένα στούντιο που πλημμύρισε
από μπάτσους σε ρόλο κοινού και με προσκεκλημένο εκπομπής τον επικεφαλής τους,
Νίκο Δένδια, ο Νίκος Χατζηνικολάου χθες βράδυ περιέπεσε, κατ' εμέ, σε ένα σοβαρότατο ατόπημα, αγνόησε παντελώς τη δημοσιογραφική δεοντολογία, καθώς και τον ορθό Λόγο!
Εννοώ δηλαδή πως έχτισε πολύ μεθοδικά (εάν
επρόκειτο για άλλον δημοσιογράφο, θα μπορούσαμε ίσως να κρίνουμε επιεικέστερα,
αποδίδοντας το βαρύτατο σφάλμα σε αφέλεια) μία εικόνα του Κώστα Σακκά, πρώτον ολότελα αυθαίρετη γιατί δεν υπάρχει κανένα απολύτως ικανό επιχείρημα υπέρ του ότι
ο εν λόγω υπόδικος είναι πράγματι τρομοκράτης, δεύτερον παράνομη, εφ’ όσον πρόκειται
για άνθρωπο που δεν έχει καταδικαστεί (δεν έχει καν δικαστεί ακόμα!), ως εκ τούτου εξ΄
ορισμού αθώο, και τρίτον πάρα πολύ επιβαρυντική για το μέλλον του κατηγορούμενου, που ως
γνωστόν είναι ένας νέος άνθρωπος, με πολλά χρόνια ζωής μπροστά του, αν με τη βοήθεια
του Θεού, γλιτώσει από τους διώκτες του.
Στο 14:05 στο ακόλουθο
βίντεο, λέει ο Νίκος Χατζηνικολάου, απευθυνόμενος στον Νίκο Δένδια:
«Έχουμε να κάνουμε με έναν
τρομοκράτη εκτελεστή…και εξαφανίζεται (εν. τον Χριστόδουλο Ξηρό). Την ίδια
στιγμή βλέπουμε τον Σακκά να χάνεται από τα μάτια των διωκτικών Αρχών. Και το
ερώτημα που θα κληθείτε να μου απαντήσετε μετά τις διαφημίσεις είναι δεν είχατε
ένα μάτι πάνω τους, αφού αποφάσισε το κράτος να δώσει άδειες;»
Νομίζω πως δεν υπάρχει καν λόγος να σχολιάσω τα λεγόμενα του Νίκου
Δένδια. Ο υπουργός μας είναι αυτός που είναι
(όπως συνηθίζω να λέω άλλωστε, κάθε λαός έχει τους υπουργούς που του αξίζουνε) και αντιλαμβάνομαι γιατί επελέγη να υπηρετήσει από τη σημερινή θέση του. Δεδομένης
της συγκυρίας, είναι προφανώς ο πιο αρμοστός για το συγκεκριμένο αξίωμα. Δεν θα
ήταν, αν η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν είχε παραλύσει και αν τα όρια κράτους-παρακράτους
δεν ήταν όπως είναι σήμερα, δυσδιάκριτα. Επιπλέον, ο Νίκος Δένδιας χθες, παρά τις γνωστές
τερατολογίες του, παραδόξως φάνηκε πιο σοβαρός απ’ τον οικοδεσπότη του. Κι αυτό
ήταν μία ακόμα δυσάρεστη έκπληξη.
Τον Κώστα Σακκά, για να
μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Δεν με συνδέει μαζί του
το παραμικρό. Αδικήθηκε όμως χθες το παλικάρι, ίσως ακόμα περισσότερο απ’ όσο έχει
ήδη αδικηθεί απ’ τον ίδιο τον Νόμο. Και, κατά τη γνώμη μου, ο Νίκος Χατζηνικολάου θα πρέπει
να φροντίσει άμεσα ώστε να αποκαταστήσει τη βλάβη που του προκάλεσε. Ενίοτε, είναι
δείγμα ωριμότητας και αξιοσύνης η δημόσια συγνώμη. Μια τέτοια κίνηση θα ήταν ευεργετική,
όχι μόνο για τον Κώστα Σακκά, αλλά και για το σύνολο των τηλεθεατών, των οποίων
χθες η νοημοσύνη υποτιμήθηκε με βαρβαρότητα, τολμώ να πω. Δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοια ο Νίκος. Όλοι όμως έχουν τις κακές στιγμές τους. Κι οι σοβαροί άντρες αποδεικνύονται σοβαροί μόνο όταν αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα τα λάθη τους. Προσωπικά, αναμένω...
16.2.14
καλέ, από πού το ’σκασες εσύ;
Mark
Boyle (Ιρλανδός, γεν. 1979)
Κι όμως, ο τυπάκος της φωτογραφίας
δεν είναι δραπέτης. Οικονομολόγος είναι και μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρξε και
επιχειρηματίας. O τριανταπεντάχρονος σήμερα Μαρκ Μπόιλ, ως φοιτητής μελέτησε τη διδασκαλία
του Γκάντι, επηρεάστηκε βαθιά από τα λόγια του μεγάλου οραματιστή κι άρχισε να
σκέφτεται πως θα μπορούσε να ζήσει μια ζωή χωρίς χρήματα.
Χρειάστηκε φυσικά κάμποσα
χρόνια μέχρι να ωριμάσει μέσα του η ιδέα τόσο, ώστε να μπορέσει να γίνει πράξη.
Ξεκίνησε δειλά τον Ιανουάριο του 2008 και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ίδρυσε πια
το παγκόσμιο ακτιβιστικό κίνημα freeconomy, που πλέον αριθμεί 42.500 συνεργαζόμενα
μέλη (τοπικές κοινότητες, παρεμφερή κινήματα κ.α.) σε 168 χώρες του κόσμου.
Ο Μαρκ Μπόιλ, πέρα από
την ικανότητά του να εφαρμόζει πρωτοποριακές ιδέες (παρότι, όπως κι ο ίδιος λέει,
δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο στην πρακτική του να ζει κανείς χωρίς λεφτά) και
πέρα από την ικανότητά του να συμπαρασύρει κι άλλους σε μια εναλλακτική, πιο
ανθρώπινη μορφή διαβίωσης, διαθέτει ένα ακόμα χάρισμα: η πένα του είναι
καταπληκτική!
Αρθογραφεί τακτικά στην
εφημερίδα Guardian και στο περιοδικό Ethical Consumer. Και το πρώτο του βιβλίο,
The Moneyless Man εκδόθηκε πριν τρία χρόνια. Η εξαιρετική
ελληνική μετάφραση έφτασε σε μένα από τα παιδιά του Free & Real, μόλις
την Παρασκευή. Και στακάτο καθώς είναι αυτό το κείμενο, το διάβασα σε λιγότερο
από μία μέρα.
Βρίσκω δε, πως μόλις
προστέθηκε στη βιβλιοθήκη μου ένα από τα ωραιότερα βιβλία που θα μπορούσε να
διαβάσει κάθε σύγχρονος δυτικός άνθρωπος. Λέει κάπου ο χαρισματικός συγγραφέας:
«Η εβδομάδα αυτή επέδρασε
θαυματουργά στην αυτοπειθαρχία μου, ένα εργαλείο το οποίο διαρκώς διαπιστώνω ότι
χρειάζεται ακόνισμα. Το ωραίο με την αυτοπειθαρχία είναι πως όταν την εφαρμόζεις
σε ένα κομμάτι της ζωής σου, μπορεί εύκολα να μεταφερθεί σε ένα άλλο. Το να
απαρνηθείς κάτι που είσαι ελεύθερος να κάνεις, χτίζει χαρακτήρα.
Τι έμαθα από τη σιωπηλή
εβδομάδα μου; Ότι είναι σίγουρα πολύ δυσκολότερο, αν όχι αδύνατο, να επικρίνεις
τους ανθρώπους όταν δεν μπορείς να μιλήσεις. Ότι το να μην μπορώ να αντιδρώ με
βιαστικές κινήσεις σε κάτι που δε μου άρεσε, με εμπόδιζε να πληγώνω τους άλλους.
Και παρότι η σιωπηλή εβδομάδα μου, μου φάνηκε πολύ ωφέλιμη και θα τη συνιστούσα,
δεν είχα καμία απολύτως διάθεση να τη συνεχίσω.»
Mark Boyle
Ο Άφραγκος Άνθρωπος
μτφ. Χρήστος
Καψάλης
εκδ. Λιβάνη,
2011
σελ. 262
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)