28.4.12

money can't buy happiness but charity money can!




Το ακούμε πολύ συχνά: «τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία».
Οι περισσότεροι νομίζω συμφωνούμε.
Ταυτόχρονα όμως, όλοι πασχίζουμε ν’ αποκτήσουμε λεφτά.
Ή έστω, ευχόμαστε να συμβεί.
Γιατί;

Γιατί το χρήμα έχει δύναμη.
Άμα έχεις δύναμη, κάνεις ό,τι θέλεις.
Μπορείς, για παράδειγμα, να στρέψεις τη δύναμή σου εναντίον του εαυτού σου.
Με το χρήμα γίνεται πολύ εύκολα αυτό.
Η συσσώρευση πλούτου και η χρήση του για την αποκλειστική ικανοποίηση των αναγκών και επιθυμιών του κατόχου του, είναι ο πιο σίγουρος δρόμος... για τη δυστυχία! Ω ναι.

Πριν λοιπόν στα φάνε οι γιατροί ή, εξίσου άσχημα, οι δικηγόροι... δεν κάνεις ένα πείραμα;
Άρχισε να δίνεις.
Κάν’ το όμως με την καρδιά σου.
Κι αν τυχόν τα βγάζεις πέρα δύσκολα, μη βιαστείς να γκρινιάξεις: «μα εδώ δεν έχω για μένα, τι να δώσω;»
Τα ίδια ακριβώς ισχύουν για πάμπλουτους, πλούσιους, φτωχούς και πάμφτωχους.  
Δεν αλλάζει κάτι.

Αν δεν περνάς καλά, απλώς άλλαξε τη μοίρα σου.
Ξεκινώντας από τώρα!
Δεν έχει καμία σημασία πόσα έχεις στην τσέπη.
Πάντοτε κάτι περισσεύει.
Ακόμα κι αν δεν έχεις ούτε κέρμα, έχεις πάντα το χαμόγελό σου.
Αντί για κλάψα και μουρμούρα άρα, χάρισε αυτό.
Άρχισε να χαρίζεις χαμόγελα δεξιά-αριστερά.
Αληθινά χαμόγελα όμως, όχι εκείνα τα χυδαία, της σκοπιμότητας.

Όταν σε ρωτάνε «τι κάνεις;», σταμάτα πια να λες «ε, τι να κάνω... χάλια είμαι...», μπούρου μπούρου.
Να λες «είμαι πολύ καλά!» και να το λες χαρούμενα.
Και λέγε και καμιά καλή κουβέντα γύρω-γύρω. Τζάμπα είναι κι αυτές.
Και μην ξεχάσεις τις ευχές! Ναι ναι, να εύχεσαι στους ανθρώπους όσο πιο πολύ μπορείς.
Ή όποτε έχεις λίγο χρόνο, βάλε ένα χεράκι να βοηθήσεις κάποιον που έχει ανάγκη.
Κι όσο πιο συχνά κάνεις τα «στραβά μάτια», όπως λέμε, τόσο το καλύτερο για σένα.

Γιατί, ό,τι καλό σκέφτεσαι, λες, και κάνεις, θα σου ’ρθει πίσω πολλαπλάσιο.
Μπορεί να μην σου γυρίσει πίσω ως χρήμα, πάντως θα γυρίσει και στοίχημα όσα θες!
Αν βέβαια δε γουστάρεις, μην κάνεις τίποτα απ’ αυτά.
Μη βγεις και πεις μετά όμως πως δεν στα ’πα.
Κι εμένα κάποιοι μου τα είπαν, μη νομίζεις.


Monday, May 21



23.4.12

νομίζω μας παρακολουθούν!



αν αποφασίσετε με την παρέα σας μια βόλτα
στα μέρη του κόμη Δράκουλα,
ίσως βρεθείτε να περπατάτε στο ιστορικό
Σιμπίου της Τρανσυλβανίας,
μια πόλη ολότελα διαφορετική απ’ τις υπόλοιπες της Ρουμανίας,
με κτίρια σαξονικής αρχιτεκτονικής,
αλλά με ξεκάθαρα μεσαιωνικό χαρακτήρα.

κι αν μόλις φτάσετε κι ενώ περιφέρεστε στο υπαίθριο αυτό μουσείο,
αισθανθείτε πως κάποιοι σας παρατηρούν,
υψώστε το βλέμμα στις σκεπές.
θα διαπιστώσετε πως πράγματι... είστε υπό παρακολούθηση!