 |
| επιτέλους, είχαμε έπαρση της σημαίας χθες βράδυ... |
Ήταν μια υπέροχη νύχτα η χθεσινή!
Ακόμα και μετά από μερικές ώρες ξεκούρασης, εξακολουθώ να νιώθω τα χέρια μου πρησμένα και τα μπράτσα μου πιασμένα. Βλέπετε, χειροκρότησα και χαιρέτησα 7.500 αθλητές με διανοητική αναπηρία! Ναι, ήμουν στο Καλλιμάρμαρο, στην τελετή έναρξης των Special Olympics Αθήνα 2011. Θεώρησα χρέος μου να στηρίξω αυτή την υπέροχη ιδέα κι έτσι βρέθηκα να υποδέχομαι όσο πιο εγκάρδια μπορούσα τις αποστολές που ήρθαν απ’ όλη τη γη, για να λάβουν μέρος στο παγκόσμιο αυτό γεγονός.
Ίσως το πιο όμορφο στάδιο στον κόσμο γέμισε με φίλους! Γύρω μου κάθονταν χαμογελαστοί εκπρόσωποι κάθε φυλής. Ινδοί, Αμερικανοί, Καναδοί, Σουηδοί, Αλβανοί, Σαουδάραβες... όλοι περίμεναν με λαχτάρα να δουν τους ανθρώπους τους να παρελαύνουν. Κι όταν στο τέλος βγήκε η ελληνική ομάδα, το Καλλιμάρμαρο σείστηκε από τους πανηγυρισμούς!
Θα διερωτάστε ίσως γιατί βρέθηκα εκεί. Μα βρέθηκα για τη μικρή οικονομική στήριξη που πρόσφερε η παρουσία μου στη διοργάνωση και για το σημαντικότερο όλων, το χειροκρότημα! Αυτοί οι αγώνες καθιερώθηκαν εξ αιτίας της άσβεστης φλόγας στην ψυχή μιας μεγάλης Αμερικανίδας που πλέον δε ζει, της Eunice Kennedy Shriver. Και η συνέχειά τους εξαρτάται από την πίστη των επόμενων στο δικό της όραμα. Είναι ζήτημα ψυχής.
Το μήνυμα των Special Olympics είναι πως αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια και η συμμετοχή, πως η διαφορετικότητα είναι απλώς και μόνο αφορμή για δημιουργία. «There are only special gifts and we have to share it with the world”, μας είπε ο Stevie Wonder ανάμεσα στα τραγούδια του. «There are thousands of abilities and no disability», είχε πει λίγο πιο πριν ο πρόεδρος των Special Olympics και γιος της ιδρύτριάς τους, Timothy Shriver. Η πρόεδρος των Special Olympic Ελλάδας, Γιάννα Δεσποτοπούλου, με τη σειρά της είπε συγκινημένη: ««Ας δώσουμε τον πρώτο λόγο στο καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας». Δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο. Μήπως έχετε εσείς;
